Τάσος Σωτηράκης: «Ο Άρης είναι ένα παράδειγμα κομμουνιστή, αγωνιστή, πρότυπο ανθρώπου με υψηλά ιδανικά και κοινωνική ευαισθησία»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός και συνάμα εξαιρετικός μουσικός Τάσος Σωτηράκης μίλησε στο stellaview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη για την παράσταση «Άρης» της Σοφίας Αδαμίδου στην οποία πρωταγωνιστεί και η οποία ανεβαίνει στο ιστορικό θέατρο Αμαλία!

Είσαι ένας εξαιρετικός μουσικός, ο οποίος έχει χαριτωθεί να σπουδάσει πλάι σε σημαίνοντες δασκάλους σε κέρδισε, ωστόσο, διαρρήδην το θέατρο. Πότε πρωτοήλθες σε επαφή με το θέατρο, τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να ακολουθήσεις τη συγκεκριμένη πορεία στον χώρο της Τέχνης;

Αν δεν υπήρχε η μουσική δε θα είχα έρθει σε επαφή με το θέατρο. Η μουσική είναι ένα πολύ μεγάλο και σπουδαίο κομμάτι της ζωής μου. Πιστεύω πως δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς τη μουσική. Ήδη μου κοστίζει το γεγονός ότι την έχω αφήσει πίσω αυτό το διάστημα. Θα επανέλθει όμως πολύ άμεσα και πάλι στο προσκήνιο. Με το θέατρο ήρθα σε επαφή το 1998 – 99 που πήγα στην ερασιτεχνική ομάδα του Δήμου Ρέντη. Πάντα με γοήτευε το σανίδι. Αισθάνομαι το θέατρο σαν δεύτερο σπίτι μου και την τέχνη του θεάτρου την τέχνη που μου καλύπτει τα όποια μικρά κενά μου αφήνει η μουσική. Απολαμβάνω στο έπακρο όταν μπορώ να δημιουργώ και με τις δύο μου ιδιότητες σε μια δουλειά. Μετά την ερασιτεχνική ομάδα αποφάσισα να μπω ενεργά στη τέχνη του θεάτρου κι έτσι πήρα την απόφαση να πάω σε μια δραματική σχολή. Μπήκα στην σχολή Δραματικής Τέχνης Αγ. Βαρβάρας – Ιάκωβος Καμπανέλης κι έτσι ξεκίνησε το ταξίδι που κρατάει μέχρι σήμερα όπου το θέατρο και η μουσική συνυπάρχουν στις επαγγελματικές μου δουλειές.

Υποδύεσαι με περισσή δεξιοτεχνία την «Άρη Βελουχιώτη», τον ήρωα του χειμαρρώδους μονολόγου της μάχιμης δημοσιογράφου και εγνωσμένου κύρους θεατρικής συγγραφέως, Σοφίας Αδαμίδου. Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά της γραφής της Αδαμίδου τα οποία σε κέντρισαν και κατ΄επέκταση σε έπεισαν να δεχτείς να υποδυθείς στη σκηνή τον ήρωά της;

Στην περίπτωση του έργου και της παράστασης του Άρη τα πράγματα έγιναν ανάποδα. Το να γραφτεί ένας μονόλογος με ήρωα τον Άρη Βελουχιώτη ήταν δική μου ιδέα και η πρόταση έγινε κατευθείαν στη Σοφία. Με τη Σοφία είχαμε γνωριστεί το 2010 στην δεύτερη δουλειά του Οικείου Θέατρο, τότε που δίναμε παραστάσεις σε σπίτια και ιδιωτικούς χώρους. Είχαμε ανεβάσει τον “Κατάδικο” του Κων. Θεοτόκη, όπου τη θεατρική διασκευή είχε κάνει η Σοφία. Από τότε ξεκίνησε μια μεγάλη φιλία και στο καλλιτεχνικό πλαίσιο του κάτι πρέπει να κάνουμε έριξα στο τραπέζι την ιδέα για το μονόλογο του Άρη. Ύστερα από τρία χρόνια η Σοφία το έγραψε και το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Η Σοφία τον έχει διαβάσει πολύ και καλά τον Άρη και έγραψε ένα πραγματικά σπουδαίο έργο γύρω από τη ζωή του με μεγάλη προσοχή και αγάπη. Ανέδειξε στοιχεία της ζωής του και με αριστοτεχνικό τρόπο μας μεταφέρει τα πιο σημαντικά ιστορικά και πολιτικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας. Πριν λοιπόν με πείσει εκείνη με την πένα της την είχα πείσει εγώ!

Πώς αντέδρασες, τι ένιωσες αλήθεια όταν πρωτοδιάβασες το έργο;

Όταν μου είπε ότι ήταν έτοιμο και θα μου το έστελνε ήταν 2.30 το ξημέρωμα. Επειδή ήταν αδύνατο να το τυπώσω εκείνη την ώρα το διάβασα απνευστί στην ηλεκτρονική του μορφή. Ήταν αδύνατον να περιμένω ως το πρωί. Ήμουν πραγματικά εκστασιασμένος και πολύ συγκινημένος. Όσο το διάβαζα έλεγα, ναι αυτό είναι. Ήταν ακριβώς ό,τι είχα στο μυαλό μου. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να φανταστώ που μπορούσε να πάει όλο αυτό και πως θα έπαιζα εγώ τον Άρη, αλλά ήμουν σαν το μικρό παιδί που περιμένει το δώρο του.

Τάσο, καλείσαι να αποδώσεις αυτόν τον απαιτητικό ρόλο μέσα από τον μονόλογο. Ο σύνδεσμος που ανέπτυξες με τον κεντρικό ήρωα του έργου, υποδυόμενος τον Άρη Βελουχιώτη, επηρέασε άραγε θα έλεγες τον τρόπο της σκέψης σου;

Με τον Βασίλη (Μπισμπίκης) κάναμε μια πολύ ουσιαστική και σε λεπτομέρεια δουλειά για το πώς αυτός ο άνθρωπος θα είχε νόημα να εμφανιστεί στο σήμερα χωρίς μνημόσυνα και εξωτερικά ή γραφικά στοιχεία. Ο σύνδεσμος προϋπήρχε και λόγω της πολιτικής τοποθέτησής μου. Είναι ένας σύνδεσμος βαθύτερος καθώς αυτός ο άνθρωπος με τους αγώνες του και τη στάση ζωής του επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη σκέψη και τη στάση μας. Το γεγονός ότι τον υποδύομαι, ενισχύει σίγουρα τον σύνδεσμο αυτό, καθώς από την πρώτη ανάγνωση μέχρι και σήμερα, που έχουν περάσει δύο ολόκληρες σεζόν παραστάσεων και μια μεγάλη περιοδεία, ανακαλύπτω συνεχώς καινούργια πράγματα για τον Άρη, που λειτουργούν λυτρωτικά και ενθαρρυντικά ισχυροποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει ανάμεσα στον Άρη και τον κόσμο. Και είναι ένας σύνδεσμος ειλικρινά τόσο συγκινητικός.

Το έργο σκιαγραφεί ουσιαστικά την προτροπή να εγκύψουμε στις ζείδωρες έννοιες της αξιοπρέπειας, της περηφάνιας, της αντρείας, αξίες διαχρονικές τις οποίες απεμπολήσαμε δυστυχώς με δική μας υπαιτιότητα. Σήμερα ως έθνος πιστεύεις ότι έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ να εργαστούμε σκληρά, να κερδίσουμε όσα χρηστά επιτρέψαμε να χαθούν και όχι μόνο;

Αλίμονο αν δεν το είχαμε ανάγκη! Αλλά για να γίνει αυτό πιστεύω πως πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω στην ιστορία μας. Να διαβάσουμε και να μάθουμε για αυτήν και από αυτήν. Να διδαχθούμε από αυτήν να ξαναμάθουμε αυτές τις έννοιες που έχουμε θάψει μέσα μας. Να βρούμε τους ανθρώπους που πίστευαν σε ιδανικά και ιδέες και πάλεψαν για αυτά. Αυτοί οι άνθρωποι υπήρχαν δίπλα μας και δεν είναι απόλυτο ότι ήταν μόνο οι σημαντικές προσωπικότητες αυτού του τόπου. Να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη μας. Να δούμε πώς φτάσαμε στο αδιέξοδο που βιώνουμε πολιτιστικά, πολιτικά, κοινωνικά. Αν τα καταλάβουμε πραγματικά τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε περιέλθει και πάνω από όλα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε βάλει κι εμείς το χέρι μας ανεξαιρέτως, ώστε να φτάσουμε εδώ που έχουμε φτάσει, επιβάλλεται να αναθεωρήσουμε κάποιες αντιλήψεις και να ξαναβρούμε τις έννοιες που αναφέρατε. Είναι υποχρέωσή μας να είμαστε ενεργά παρόντες και να προσπαθήσουμε να ανέλθουμε από την άβυσσο που καθημερινά βυθιζόμαστε και να οργανωθούμε, αναθεωρώντας όλα τα κακώς κείμενα, που όπως είπα, είμαστε όλοι μας υπεύθυνοι και να τραβήξουμε μπροστά. Η έννοια της αξιοπρέπειας, της περηφάνιας και της αντρείας είναι έννοιες που δεν μπορεί κανείς να σου τις πάρει εάν δε θες εσύ να τις χάσεις. Όπως είπε ο Ιμμάνουελ Καντ “Ο ένας κοιτάζει τον νερόλακκο και βλέπει τη λάσπη, ο άλλος βλέπει μέσα του τα άστρα”.

Ο Άρης Βελουχιώτης με τη δράση του, κατόρθωσε να μείνει στο πάνθεον της ελληνικής ιστορίας. Περνώντας τα χρόνια τι θα ήθελες να σκέφτεται ο κόσμος, όταν ακούει το όνομά σου;

Ο Άρης έγινε ένα σύμβολο πίστης και αγώνα. Αφύπνισε συνειδήσεις με τον τρόπο ζωής του. Ένας πρώην αστός που αποτίναξε την αστική ζωή και έμαθε μέσα από τους κόλπους ΚΚΕ τι σημαίνει παλεύω για αυτά που δικαιωματικά μου ανήκουν. Για πολλούς δίκαιος για άλλους άδικος. Από ποια πλευρά τον βλέπει κανείς. Ήταν όπως και να το κάνουμε μια κυρίαρχη προσωπικότητα. Η ομιλία του στη Λαμία είναι διαχρονική. Τη διαβάζεις και είναι σαν να τα βλέπεις μπροστά σου το σήμερα. Ήταν ταγμένος στο να αποτιναχθεί ο οποιοσδήποτε ζυγός από την Ελλάδα και ο λαός να γίνει κυρίαρχος και νοικοκύρης στον τόπο του. Θα ήθελα να σκέφτεται αυτό που πραγματικά ήταν ο Άρης. Ένα παράδειγμα κομμουνιστή, αγωνιστή, πρότυπο ανθρώπου με υψηλά ιδανικά και κοινωνική ευαισθησία.

Ο Άρης κυνηγήθηκε ανηλεώς από τον ταξικό του εχθρό, διαγράφηκε και αποκηρύχθηκε από το ΚΚΕ για τις ιδέες του, δε λύγισε, ωστόσο, βλέποντας τον κλοιό των εναντίων του να στενεύει γύρω του, επιλέγοντας τον δρόμο του θανάτου. Ο Τάσος Σωτηράκης για την υπεράσπιση ποιων ιδεών του θα ήταν ικανός να αρχίσει πόλεμο;

Κριτική Παράστασης: Απόψε Σε Θέλω Πάλι του Βασίλη Τσικάρα

Θα μου επιτρέψετε μια διόρθωση. Ο Άρης διαγράφηκε από το ΚΚΕ για τη θέση που πήρε απέναντι στη συμφωνία της Βάρκιζας και όχι για τις ιδέες του. Επίσης, έστω και μετά από 70 χρόνια, το ΚΚΕ και προς τιμήν του, αποκατέστησε και την πολιτική και την κομματική θέση του Άρη. Ο Τάσος Σωτηράκης θα έκανε πόλεμο για την υπεράσπιση της οικογένειάς του, των ηθικών του αξιών, των ιδεολογικών του θέσεων, για την υπεράσπιση του λαού του οποίου είναι μέρος.