Η ταλαντούχα μουσικός Μαρία Παπαγεωργίου μίλησε στο stellasview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη λίγο πριν από την προγραμματισμένη εμφάνισή, με την κόκκινη κιθάρα της στη Μουσική Σκηνή “ξέΦωτο”.
Γεννημένη στα Γρεβενά, η Μαρία Παπαγεωργίου ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα ως μουσικός και δασκάλα φωνητικής, ενώ είναι μία εξαιρετική καλλιτέχνιδα που έχει αγαπηθεί πολύ από το ελληνικό κοινό. Η ιδιαίτερη φωνή της πιο συγκεκριμένα, σε συνδυασμό με την αξιοθαύμαστη θεατρικότητα που τη διακρίνει, την κάνουν να ξεχωρίζει το δίχως άλλο, καθώς έχει καταφέρει να αφήσει το προσωπικό της στίγμα, και τη γοητεία της στο εγχώριο μουσικό στερέωμα. H Μαρία Παπαγεωργίου λίγο προτού μας μαγέψει για ακόμη μία φορά επί σκηνής, απάντησε στις ερωτήσεις μας και μας εξομολογήθηκε σκέψεις και προβληματισμούς της, όνειρα και ιδέες της.
Μαρία είσαι ακραιφνής καλλιτεχνική φύση, εφόσον έχεις ασχοληθεί με το θέατρο ως performer και ηθοποιός, τη συγγραφή βιβλίου (“Μια Χαραμάδα Πανικού”), τη γραφή επίσης ορχηστρικών θεμάτων για ταινίες μικρού μήκους και ραδιοφωνικές εκπομπές, αλλά προπάντων με τη μουσική. Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε αλήθεια αυτήν την περίοδο;
Με πετυχαίνεις σε μια φάση που αρχίζω να απολαμβάνω όλα τα παραπάνω που ανέφερες και που μπορώ να ονειρεύομαι τα επόμενα. Χωρίς να με έχει απορροφήσει τίποτα, είμαι ανοιχτή να μπω σε οποιοδήποτε μονοπάτι νιώσω ότι θα περάσω καλά. Η βάση μου όμως είναι η μουσική, οι ηχογραφήσεις και οι συναυλίες.
Έχεις συνεργαστεί με εγνωσμένου κύρους μουσικούς. Ποιες συνεργασίες σου, ωστόσο, νιώθεις ότι σε έχουν στιγματίσει, σε έχουν επηρεάσει καλλιτεχνικά, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα;
Όλες οι συνεργασίες μου με έχουν επηρεάσει, γιατί τις επέλεξα. Ήξερα δηλαδή ότι θα με βουτήξουν σε ωκεανούς γνώσης, ακόμα και αν χωλαίνανε ή δε λειτούργησαν τελικά όπως ονειρεύτηκα. Αδιαμφισβήτητα η πιο σημαντική”συνομιλία” μου ήταν αυτή με τον Μίκη Θεοδωράκη. Ωστόσο, όλες τις μεγάλες ανηφόρες τις περνάω καθημερινά με τους σταθερούς συνεργάτες μου, πάνω και κάτω από τη σκηνή. Πολλές φορές αμελούμε να το αντιληφθούμε.
Αν σε καλούσαν να συμμετάσχεις-όπως ουκ ολίγοι ομότεχνοί σου- στην κριτική επιτροπή ενός τηλεοπτικού reality show «νέων ταλέντων» θα πήγαινες ή όχι; Σε αμφότερες τις περιπτώσεις γιατί;
Δε θα με καλούσαν. Δεν τους αφορώ.
Πέρα από εξαίρετη μουσικός, έχεις παραδώσει και μαθήματα φωνητικής. Τι γεύση σου έχει αφήσει αλήθεια η εμπειρία σου ως δασκάλα μουσικής;
Η διδασκαλία είναι η μισή μου ζωή. Στα αλήθεια όμως. Νόμιζα ότι ξεκίνησε από ανάγκη βιοπορισμού, όμως διαπίστωσα με τα χρόνια πως είναι μια βαθιά επιθυμία μου που με γεμίζει αγάπη, όσο κουρασμένη και αν νιώθω στο τέλος της μέρας. Δεν μπορείς να φανταστείς τι ωραίο ταξίδι είναι! Μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο βλέπεις σε μικρογραφία όλη την κοινωνία. Εκτιμάς ο,τι θεωρούσες δεδομένο, βάζεις όρια, ρίχνεις τον εγωισμό σου, ενισχύεις τη συνδημιουργία, μαθαίνεις να μοιράζεσαι και να αντιλαμβάνεσαι ότι η τέχνη δεν είναι μια πίτα που την τρώει όποιος προλάβει, αγκαλιάζεις τα διαφορετικά όνειρα.
Σε ένα παιδί που όνειρό του είναι να γίνει επαγγελματίας τραγουδιστής, τι συμβουλές έχεις να του δώσεις;
Δε νομίζω πως η θέση μου είναι να δίνω συμβουλές. Θα προσπαθήσω να κατανοήσω καλύτερα αυτό που ονειρεύεται, ώστε να του απλώσω περισσότερους και πιο καλοστρωμένους δρόμους για να φτάσει. Θα μοιραστώ τις εμπειρίες μου και τις γνώσεις μου χωρίς φειδώ. Σε κάθε περίπτωση όμως νομίζω πως η πραγματική γνώση του εαυτού μας, η υπομονή και η μελέτη θα οδηγήσουν εν ευθέτω χρόνω στην προσωπική επιτυχία, ο,τι ορίζει ο καθένας έτσι.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη με ποιον στίχο σου θα περιέγραφες την εποχή που ζούμε;
“Όχι, δεν καταλαβαίνω. Δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω…”
(Από το τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη “Πατρίδα” ,που έχει βασιστεί σε στίχο του τραγουδιού “Τσάμικο” του Διονύση Σαββόπουλου).
Συνέντευξη: Eυθύμιος Ιωαννίδης
Ευχαριστώ θερμά τη Μαρία Παπαγεωργίου για τη συνομιλία μας και της εύχομαι από καρδιάς καλή να έχουν την έκβαση που ονειρεύεται οι καλλιτεχνικές της ανησυχίες.
Περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία της θα βρείτε εδώ
Κάντε το πρώτο σχόλιο