Η ανερχόμενη ηθοποιός και ενεργεία μέλος της θεατρικής ομάδας Lab.oratorium., Δάφνη Νικητάκη μίλησε στο stellasview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη για τη σπουδαία παράσταση «Ένας ήρωας του καιρού μας» στην οποία συμμετέχει.
Γραμμένο το 1839 και δημοσιευμένο το 1840, το βιβλίο «Ένας ήρωας του καιρού μας» γίνεται φέτος 178 ετών. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία του έργου που κατά τη γνώμη σου το διατηρούν «ζωντανό» και επίκαιρο μέχρι και σήμερα;
Νομίζω το ότι πρόκειται ουσιαστικά για μια εξομολόγηση. Ένας άνθρωπος πιο συγκεκριμένα, αντλεί το θάρρος και τη δύναμη να πάρει ένα μολύβι κι ένα χαρτί και να αποτυπώσει με ειλικρίνεια αυτά που νιώθει, χωρίς όμως κόλπα κι εξυπνάδες. Παραδέχεται λοιπόν ότι δε γνωρίζει πώς να ζήσει και έτσι μένει μετέωρος κι εκτεθειμένος. Είτε αυτό μάλιστα συμβεί το 1839 στη Ρωσία είτε το 2018 στην Ελλάδα, εμένα μου φαίνεται εξίσου συγκινητικό. Απλώς τότε ενδεχομένως να κατέγραφε με πέννα τις σκέψεις του, ενώ σήμερα το πιο πιθανό να τις κατέγραφε στο λάπτοπ του.
Μεταφέρετε στη σκηνή ως θεατρική ομάδα Lab.oratorium. με υποκριτική κατά γενική ομολογία δεινότητα το βιβλίο του Μιχαήλ Λέρμοντοφ «Ένας ήρωας του καιρού μας». Ποια πιστεύεις πως είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάποιος στις μέρες για να χαρακτηριστεί ήρωας;
Υπάρχει μεγάλη διαφορά στο ποιος χαρακτηρίζεται ήρωας από την κοινωνία με αυτόν που πραγματικά είναι. Η κοινωνία ας μην ξεχνάμε πως έχει συγκεκριμένους κανόνες, οπότε σίγουρα θα έχει ορίσει και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που χρειάζονται ώστε να διακριθεί κάποιος σε αυτήν. Είμαι της άποψης πως οι πραγματικοί στην πραγματικότητα ήρωες είναι χιλιάδες γύρω μας και δεν τους παίρνουμε δυστυχώς χαμπάρι. Εδώ για παράδειγμα ζούμε στο σώμα μας 24 ώρες την ημέρα και δεν καταφέρνουμε να ανακαλύψουμε τον ήρωα που έχουμε μέσα μας. Δε γνωρίζω, λοιπόν, να πω με σιγουριά αν υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ορίζουν την έννοια του ήρωα. Είναι, άλλωστε, προσωπικός και μοναδικός ο δρόμος του κάθε ανθρώπου.
Ως παιδί ποιους ηθοποιούς θαύμαζες; Ποια ονόματα της σκηνής άφησαν τα ίχνη τους μέσα στην έφηβη ψυχή σου, ώστε να ακολουθήσεις τα βήματά τους;
Αυτούς που έβλεπα στις ελληνικές ταινίες! Η αδυναμία μου ήταν και είναι ο Ντίνος Ηλιόπουλος και εννοείται δεν έχανα ταινία της Αλίκης! Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δε νομίζω όμως ότι επηρεάστηκα κατά βάση από ηθοποιούς, αλλά από τους ανθρώπους με τους οποίους ζούσα. Ειδικά στην εφηβεία μου, που το μόνο που με ένοιαζε ήταν να γυρνάω στους δρόμους με τις φίλες μου.
O Ήρωας του καιρού μας αξιότιμοι κύριοί μου, γράφει ο Λέρμοντωφ, είναι ένα ακριβέστατο πορτραίτο, αλλά όχι ενός ανθρώπου: Είναι το πορτραίτο που συνθέτουν τα ελαττώματα της γενιάς μας, όταν αυτά βρίσκονται σε πλήρη άνθηση. Ποια ελαττώματα θα έλεγες πως έχουμε ως έθνος αλλά και εσύ προσωπικά ως Δάφνη Νικητάκη;
Πιστεύω πως για όλους μας ισχύει ακριβώς το ίδιο: το ότι είμαστε δηλαδή άνθρωποι. Γνωρίζουμε πιο συγκεκριμένα ότι μια μέρα θα πεθάνουμε και θέλουμε λοιπόν να προλάβουμε να ζήσουμε, προτού να έλθει αυτή η στιγμή. Αυτή μάλιστα η βιασύνη να ζήσουμε καταστάσεις και εμπειρίες, μας ωθεί να προκαλέσουμε “ατυχήματα” πάσης φύσεως στη ζωή μας. Για το έθνος βέβαια είναι χειρότερα τα πράγματα, καθώς φοράει επιπλέον και σφιχτή στολή, που δεν του κάνει. Σφίγγεται, λοιπόν ρουφιέται και ιδρώνει με αποτέλεσμα να έχει πολλά νεύρα και να βιάζεται ακόμα παραπάνω. Προκαλεί έτσι πολλά περισσότερα “ατυχήματα” με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Τι είναι ευτυχία; «Μία ικανοποιημένη περηφάνια», ισχυρίζεται σε κάποιο σημείο ο Πετσόριν. Συμφωνείς με την αφοριστική αυτή δήλωσή του ή θα όριζες διαφορετικά την ευτυχία;
Ναι συμφωνώ, γιατί αν το παραδεχτούμε αυτό στον εαυτό μας ίσως μετά να μπορέσουμε να ζήσουμε κάτι άλλο που δεν ορίζεται και δε δηλώνεται. Ίσως…
Στην παράσταση, υποδύεσαι με πειστικότητα την πριγκίπισσα Μαίρη. Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά της πριγκίπισσας Μαίρης που θεωρείς ότι προσδίδουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον χαρακτήρα της;
Η αθωότητά της. Δεν έχει δεύτερες σκέψεις. Ό,τι αισθάνεται το αποδέχεται και αντιδράει χωρίς να το επεξεργαστεί. Δεν έχει τακτική.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, αν είχες τη δυνατότητα να ξαναζήσεις τη ζωή σου όχι ως ηθοποιός, αλλά ως ηρωίδα του καιρού μας, τι θα επέλεγες και γιατί;
Δεν ξέρω! Αν το γνώριζα θα το έκανα και τώρα!
Ευχαριστώ πολύ τη Δάφνη Νικητάκη για την ενδιαφέρουσα συνομιλία μας και της εύχομαι καλή καλλιτεχνική σταδιοδρομία!
Συνέντευξη: Eυθύμιος Ιωαννίδης
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ:
Κάντε το πρώτο σχόλιο