Έλενα Γεράνη: “Η συγγραφή είναι ένα μαγικό ταξίδι όπου βυθίζομαι στον εσωτερικό μου κόσμο για να προσφέρω συναίσθημα”

Η νέα προικισμένη συγγραφέας αξιώσεων Έλενα Γεράνη, μιλά από καρδιάς στο StellasView.gr σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην δημοσιογράφο Εύα Μαρά. Μας εκπλήσσει ευχάριστα εκ νέου με αφορμή την έκδοση του 2ου συγγραφικού πονήματός της, με τον τίτλο “Χρυσές Πουέντ” – που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή –  ένα κοινωνικό μυθιστόρημα άκρατου ενδιαφέροντος που ξεχειλίζει συναίσθημα και κυρίως ταλέντο στα πλαίσια του μαγικού και συναρπαστικού ταξιδιού της συγγραφής της.

Πότε χρονικά ξεκινά το συγγραφικό σας ταξίδι; Ποιο το κύριο έναυσμα που σας ώθησε στη συγγραφική δράση; Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά η συγγραφή;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι συνειδητά με την συγγραφή το φθινόπωρο του 2014. Η αλήθεια, βέβαια, είναι, ότι ως εσωστρεφής χαρακτήρας, είχα αντιληφθεί πολλά χρόνια πριν, από την παιδική ακόμα ηλικία, ότι η καταγραφή των ιδεών και των συναισθημάτων μου, με βοηθά να αποφορτιστώ και να απομυθοποιήσω ό,τι μου συμβαίνει.

Εντούτοις, περνώντας στην ενήλικη ζωή, υπήρξε μια μεγάλη χρονική περίοδος, κατά την οποία αυτό δεν ήταν αρκετό. Έτσι η ιδέα του να σταματήσω να παράγω συναισθηματικά φορτισμένα κείμενα και να προσπαθήσω να δημιουργήσω ένα μυθιστόρημα, άρχισε να κερδίζει έδαφος. Δεν ήταν απόφαση της στιγμής. Βρέθηκε το κατάλληλο χρονικό σημείο, η θέληση και η ψυχική δύναμη, ώστε αυτή η σκέψη να γίνει πράξη. Η τόλμη τού να το προσπαθήσω, με δικαίωσε και ήταν μία από τις σοφότερες αποφάσεις που πήρα ποτέ.

Η συγγραφή για μένα δεν είναι απλά ένας υπέροχος τρόπος έκφρασης που μου δίνει την δυνατότητα να πω αυτά που θέλω μέσα από τις ιστορίες των ηρώων μου. Λειτουργεί εξαγνιστικά και αποτελεί ένα μαγικό ταξίδι, κατά την διάρκεια του οποίου βυθίζομαι στον εσωτερικό μου κόσμο για να προσφέρω συναίσθημα.

Στην περίπτωσή μου, έναυσμα, αποτέλεσε η ανάγκη μου να μοιραστώ τα δικά μου συμπεράσματα και τις δικές μου θεωρίες γύρω από μια οικογενειακή συνθήκη, που χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε.

Ο παππούς μου έπασχε από τη νόσο Alzheimer. Όπως ίσως γνωρίζετε, η ζωή κοντά σε έναν άνθρωπο που βιώνει την νόσο, έχει τα δικά της, μοναδικά χαρακτηριστικά. Η αμφισβήτηση για ό,τι βλέπεις και ό,τι ακούς είναι διαρκής. Χρειάζεται χρόνος και προσωπική προσπάθεια για να αποδεχτείς, ότι η μνήμη χάνεται και είναι λίγες οι στιγμές και σπάνιες που όλο μοιάζουν αν και δεν είναι όπως πριν. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, ότι κάποια στιγμή αυτό το βίωμα θα γίνει τέχνη και έτσι ξεκίνησαν όλα.

Με αφορμή το νέο σας συγγραφικό πόνημα – το κοινωνικό μυθιστόρημα με τίτλο “Χρυσές Πουέντ”, πως θα μας το συστήνατε ως δημιουργός του; Ποιες οι συναισθηματικές αποχρώσεις του βιβλίου σας;

Οι «Χρυσές Πουέντ» για όλους εμάς είναι ένας διαγωνισμός μπαλέτου. Για τους ήρωές μου αποτελεί ένα ορόσημο και το μεταίχμιο ανάμεσα στην υποκρισία και την αλήθεια, τα κρυμμένα μυστικά του παρελθόντος και την αποκάλυψή τους.

Στην ιστορία αυτή αντικρίζουμε μια δεσποτική μητέρα, μια καταπιεσμένη κόρη, μια τοξική σύντροφο και έναν χειραγωγημένο καλλιτέχνη στους κύριους ρόλους. Όλοι τους έχουν κάνει λάθη με το πιο σοβαρό να αποτελεί την πεποίθησή τους, ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να τα αντιμετωπίσουν.

Η βραδιά του διαγωνισμού αλλάζει βίαια την εξέλιξη της ζωής τους και τους αναγκάσει να δουν τα γεγονότα από μία νέα βάση, καθώς το απόστημα της μυστικοπάθειας σπάει. Σε αυτό, θα βοηθήσουν δύο εξωτερικοί παράγοντες. Ένα ζευγάρι που θα βρεθεί εκείνο το βράδυ στο Αριστοτέλειο θέατρο και θα τους αναγκάσει να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους.

Στις «Χρυσές Πουέντ» υπάρχει διάχυτη συναισθηματική ένταση. Καθώς τα καταπιεσμένα συναισθήματα αρχίζουν να αναδύονται, η απογοήτευση, ο θυμός, η απόγνωση και η θλίψη κυριαρχούν. Είναι απαραίτητο να εκφραστούν για να δώσουν με τη σειρά τους, τη θέση τους, στην ανακούφιση, την γαλήνη, τη τόλμη και την χαρά, αν και όχι για όλους τους ήρωες.

Ποια δυσκολία (δυσκολίες) κληθήκατε να αντιμετωπίσετε κατά τη διαδικασία από την ιδέα σας σύλληψης μέχρι την ολοκλήρωση του εν λόγω βιβλίου σας;

Ομολογώ, ότι οι δυσκολίες που αντιμετώπισα, είχαν να κάνουν μόνο με τεχνικές γνώσεις που δεν διέθετα. Αυτές αφορούσαν κυρίως το χώρο του μπαλέτου, αλλά και μερικά άλλα πεδία. Ήθελα να είμαι όσο το δυνατόν πιο προσεκτική σε αυτά που θα ανέφερα και για αυτό διασταύρωνα, όσο καλύτερα μπορούσα τις πηγές μου. Κατά τα άλλα, δεν αντιμετώπισα δυσκολίες. Όσο εύκολα συνέλαβα την ιδέα, άλλο τόσο την είδα να εκτυλίσσεται με φυσικότητα μπροστά μου και να ολοκληρώνεται.

Ποιος ο απώτερος συγγραφικός σας στόχος – λογοτεχνικό αίτημα και ποιο αποτελεί το δέλεαρ του νέου βιβλίου σας; Σε ποιους απευθύνεστε;

Στόχος μου είναι να καταφέρω να παρασύρω τον αναγνώστη στο κόσμο που δημιουργώ. Θέλω να τον αποσπάσω από την καθημερινότητά του, να του προκαλέσω συναισθήματα και να του δώσω μια νέα εκδοχή πάνω σε ένα θέμα που μπορεί να τον έχει προβληματίσει, αλλά να μην το έχει σκεφτεί όπως εγώ.

Στην προκειμένη περίπτωση ερχόμαστε αντιμέτωποι με ήρωες του καλλιτεχνικού χώρου. Δυστυχώς αυτός, όπως πρόσφατα επιβεβαιώθηκε, δεν διαθέτει μόνο εκείνο το κομμάτι της μαγείας που μας ελκύει και μας σαγηνεύει. Σε κάθε κλάδο υπάρχουν συνθήκες, τις οποίες, εάν καλούμασταν να τις αντιμετωπίσουμε, πιθανόν να μην το αντέχαμε. Με αυτή την ιστορία, δίνω την δική μου εκδοχή πάνω σε μια τέτοιο συνθήκη.

Έτσι, το δέλεαρ αυτού του βιβλίου, βρίσκεται στο σημείο, όπου η μαγική φιγούρα της πρωταγωνίστριας, η οποία είναι το φαβορί του διαγωνισμού, πέφτει αιμόφυρτη πάνω στη σκηνή. Πιστεύω ότι αυτό από μόνο του είναι αρκετό.

Το μυθιστόρημά μου μοιάζει, εκ του προοιμίου, να απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες, εξαιτίας του μπαλέτου και της ιδιαίτερα δύσκολης σχέσης μητέρας και κόρης. Δεν υιοθετώ αυτή την προσέγγιση. Απευθύνομαι σε όποιον νιώσει έλξη από την ιστορία μου και θέλει να την ανακαλύψει.

Συγγραφέας 3 βιβλίων ήδη, αλλά και διακριθείσα ποιήτρια, ποια η προσωπική σας αποτίμηση της λογοτεχνικής πορείας σας;

Με την ερώτηση σας αυτή, μού δίνετε την ευκαιρία να διευκρινίσω ότι έχουν εκδοθεί δύο και όχι τρία βιβλία μου. Η σύγχυση ως προς αυτό, δημιουργήθηκε εξαιτίας της συμμετοχής μου σε ένα βιβλίο, ως αποτέλεσμα ενός διαγωνισμού διηγημάτων με θέμα το «Μένουμε σπίτι» για την χρονική περίοδο της περσινής καραντίνας. Εκεί συμμετέχω μόνο με το διακριθέν διήγημά μου. Από εκεί και πέρα, θεωρώ ότι βρίσκομαι μόνο στην αρχή. Τα λιγοστά βήματα που έχω κάνει, είναι μικρά φαναράκια τα οποία φωτίζουν το δρόμο που θέλω να ακολουθήσω.

Το τέλος του βιβλίου αναμένεται ανατρεπτικό όπως συμβαίνει και στη ζωή;

Ασφαλώς. Το τέλος δεν είναι αυτό που αναμένει ο αναγνώστης μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας και ανατρέπει την ζωή της πρωταγωνίστριας.

Αναμένεται συνέχεια στο ενδιαφέρον συγγραφικό σας ταξίδι; Που εκτείνονται οι φιλοδοξίες σας ως συγγραφέας;

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό. Κύρια επιδίωξή μου, είναι τώρα αλλά και στο μέλλον, να είμαι ενεργή συγγραφικά για να ικανοποιώ ψυχικά εμένα και να χαρίζω συγκινήσεις στους αναγνώστες των πονημάτων μου.

Θα σκεπτόσασταν να επεκταθείτε και σε κάποιο άλλο είδος  συγγραφής, όπως τη θεατρική γραφή, το σενάριο, την αυτοβιογραφία, τη νουβέλα;

Τόσο η θεατρική γραφή, όσο και το σενάριο με γοητεύουν ιδιαίτερα. Ελπίζω ότι στο μέλλον, με την σωστή κατάρτιση πάνω σε αυτά τα κειμενικά είδη, θα είμαι σε θέση να αξιοποιήσω τις ιδέες, τις οποίες ούτως ή άλλως διαθέτω.

Ποια η δυναμική και ο ρόλος του βιβλίου στην εποχή μας; Έχει σήμερα το βιβλίο τη θέση που του αξίζει;

Η δυναμική του βιβλίου αλλάζει διαρκώς και προσαρμόζεται με την εποχή στην οποία βρίσκεται. Αντίθετα ο ρόλος του παραμένει σταθερός. Ανέκαθεν αποτελούσε το καλύτερο μέσο πνευματικής και ψυχικής καλλιέργειας. Αυτό δεν αλλάζει. Εμείς αλλάζουμε και σίγουρα ως κοινωνία δεν του προσφέρουμε την θέση που του αξίζει. Είναι αλήθεια άλλωστε ότι οι Έλληνες δεν κατέχουν τα ευρωπαϊκά ηνία στην λίστα των φανατικών αναγνωστών. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η εισβολή της τεχνολογίας στην ζωή μας έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη.

Θεωρώ όμως ότι η οποιαδήποτε εκτίμηση κρίνεται ως επισφαλής κατά την χρονική περίοδο που διανύουμε. Τα δεδομένα επιβάλλουν την αλλαγή στην κοινωνία και ίσως στο νέο σκηνικό που θα στηθεί το βιβλίο να βρεθεί πολύ ψηλότερα από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Ίσως είναι απλά μια ευχή, ίσως πάλι και μια τολμηρή πρόβλεψη.

Ποια τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα – πλάνα;

Αυτή την περίοδο συγκεντρώνω το υλικό που θα χρειαστώ για το επόμενο μυθιστόρημά μου. Έχω καταλήξει στην ιστορία και σιγά-σιγά ανακαλύπτω τους ήρωες μου.

Εν κατακλείδι, σε ποιο βαθμό το συναίσθημα του συγγραφέα μπορεί να καθορίσει την κατευθυντήρια γραμμή του βιβλίου του;

Στο μέγιστο βαθμό. Το συναίσθημα του συγγραφέα καθορίζει τον τρόπο που γράφει και αποτυπώνεται τόσο στα συναισθήματα των ηρώων όσο και στον τρόπο δράσης τους. Όσο πιο ελεύθερο αφήσει τον εαυτό του ο δημιουργός, τόσο πιο έντονο θα είναι το αποτέλεσμα. Με αυτό τον τρόπο, εξάλλου, παίρνουν πνοή και να αποκτούν διάσταση τα άψυχα όντα που δημιουργούμε.

Συνέντευξη: Εύα Μαρά

Θερμές Ευχαριστίες για την πλέον απολαυστική και ουσιώδη συνέντευξή της Έλενας Γεράνη που μας παραχώρησε στο StellasView.gr και στη γνωστή δημοσιογράφο πολιτιστικών Εύα Μαρά.

Της ευχόμαστε καλή συνέχεια στο αέναον του συγγραφικού ταξιδιού ψυχής της με συνεχείς καλλιτεχνικές εκτονώσεις, καταδύσεις και ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις, όπως επίσης και νέες επιτυχείς συγγραφικές γέννες που θα μας συμπαρασύρουν σε ατέρμονα γοητευτικά εσωτερικά ταξίδια ζωής και ψυχικής απόλαυσης!

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο «Χρυσές Πουέντ» θα βρείτε εδώ

Βρείτε μας στα social media του StellasView:

Facebook: https://www.facebook.com/Stellasview/

Instagram: https://www.instagram.com/stellasview.gr/

Youtube: https://www.youtube.com/c/StellaPerpera/

Twitter: https://twitter.com/StellaPerpera/