Μάρθα Ξάνθου: «Το θέατρο μού έμαθε να εκφράζω τα συναισθήματά μου έγκαιρα και όχι ετεροχρονισμένα»

73515696_2172093816424654_4483529820721905664_n

Η γνωστή ηθοποιός Μάρθα Ξάνθου μίλησε στο stellasview.ge και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη με αφορμή την παράσταση «Γκρίνια μου» του Στέργιου Σαραγιώτη, η οποία ανεβαίνει στο θέατρο Αμαλία.

Πότε πρωτοήλθες σε επαφή με το θέατρο, τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να ακολουθήσεις τη συγκεκριμένη πορεία στον χώρο της τέχνης;

Από μικρή η μητέρα μου με πήγαινε σε όλων των ειδών τις παραστάσεις, όχι μόνο παιδικές. Κάθε φορά θυμάμαι που έσβηναν τα φώτα στην πλατεία, άφηνα τον εαυτό μου να παρασυρθεί και να γίνει ένα με τους ηθοποιούς στη σκηνή. Είχα ανάγκη πιστεύω να ξεφύγω από την πραγματικότητα που ζούσα, καθώς ήμουν ένα πολύ ευαίσθητο και ονειροπόλο παιδί που δυσκολευόταν να πει όσα σκεφτόταν και ένιωθε. Πάνω στο σανίδι λοιπόν και μέσα από τον κάθε ρόλο ένιωθα ότι είχα τη δύναμη να πω τα πάντα ούσα ντυμένη τον ρόλο. Η στιγμή, ωστόσο, που καθόρισε πως κάποια μέρα αυτό θα κάνω στη ζωή μου ήταν όταν πήγα να παρακολουθήσω το “Τζόρνταν” με την Κάτια Δανδουλάκη. Ήταν συγκλονιστική, σε ένα ρόλο απεχθή για την κοινή γνώμη, μια σύγχρονη Μήδεια.

Είχα ανάγκη πιστεύω να ξεφύγω από την πραγματικότητα που ζούσα

Μάρθα, πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Γκρίνια μου» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Στέργιου Σαραγιώτη. Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά της γραφής του Στέργιου, τα οποία σε κέντρισαν και κατ΄επέκταση σε έπεισαν να δεχτείς να υποδυθείς στη σκηνή την ηρωίδα του;

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με το Στέργιο Σαραγιώτη, οπότε για μένα ήταν πολύ εύκολο να δεχτώ να υποδυθώ τη Δέσποινα. Μου ήταν ήδη γνώριμος και αγαπημένος ο τρόπος γραφής του. Επίσης, του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη τόσο ως σκηνοθέτη όσο και ως ηθοποιό. Ο σεβασμός που εισπράττω από αυτόν τον άνθρωπο είναι ο,τι πιο σημαντικό. Πρώτα σέβεται την προσωπικότητά μου και προσαρμόζει, αν μου επιτρέπεται να το πω έτσι, τον εκάστοτε ρόλο στο “τι θα γινόταν εάν η Μάρθα…. ; ”

Πώς θα χαρακτήριζες αλήθεια τη Δέσποινα, την ηρωίδα που υποδύεσαι από τη δική σου σκοπιά; Αν σου δινόταν ωσαύτως η ευκαιρία να τη γνωρίσεις τι θα της εξέφραζες;

Τη συμπαράστασή μου! Η Δέσποινα είναι μια πολύ συνηθισμένη γυναικεία φιγούρα, η οποία όμως ζει σε πολύ ασυνήθιστες συνθήκες χωρίς να το συνειδητοποιεί. Η αγωνία της, το άγχος, οι αμφιβολίες που εκφράζει όλα είναι συναισθήματα που έχω νιώσει στη ζωή μου και εξακολουθώ να νιώθω. Συμπάσχω μαζί της.

Σε μια εποχή όπου η ενασχόληση με την τέχνη είναι ένας τομέας που δεν μπορεί να υποσχεθεί σταθερότητα και ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές, ως καλλιτέχνης από πού πιστεύεις ότι πηγάζει αυτή η στροφή των νέων σε σπουδές, όπως το θέατρο για παράδειγμα;

Κριτική Παράστασης: Απόψε Σε Θέλω Πάλι του Βασίλη Τσικάρα

Για να είμαι ειλικρινής, έχω τους ενδοιασμούς μου στο κατά πόσο οι νέοι στρέφονται σε θεατρικές σπουδές… Έχω δύο παιδιά που φέτος πέρασαν σε πανεπιστημιακές σχολές και τα τελευταία 3-4 χρόνια περιτριγυρίζομαι από νεαρά παιδιά που αγωνιούν και πασχίζουν για μια θέση στο Πανεπιστήμιο. Αυτό που αφουγκράζομαι είναι ότι οι νέοι προσπαθούν να ακολουθήσουν κάτι που τους ενδιαφέρει ως αντικείμενο σπουδών χωρίς να επηρεάζονται από τη μελλοντική επαγγελματική και οικονομική αποκατάσταση. Θα μπορούσα να σας το αναλύσω, αλλά δε θέλω να κουράσω τους αναγνώστες σας. Αυτό εντούτοις που συναντώ στους νεαρούς συναδέλφους, αλλά και σε σπουδαστές δραματικών σχολών είναι αυτό που παρακίνησε κι εμένα να ασχοληθώ με το θέατρο. Η εσωτερική ανάγκη να εκφραστείς, κατάσταση που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με κανέναν άλλο τρόπο. Για την ακρίβεια, όπως ο ποιητής εκφράζεται μέσω της ποίησης, ο ζωγράφος μέσω της ζωγραφικής, έτσι και ο ηθοποιός εκφράζεται μέσω της δραματικής τέχνης.

ύστερα από κάθε παράσταση, νιώθεις γαλήνη

Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον νέο που θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική;

Νομίζω πως οι νέοι είναι αρνητικοί σε συμβουλές και εγώ ακατάλληλη στο να δώσω. Αν παρόλα αυτά, κάποιος θέλει να διαβάσει τη γνώμη μου, θα ήθελα να πω πως η υποκριτική δεν είναι μόνο ταλέντο, δεν είναι φώτα και συνεντεύξεις… Είναι σκληρή δουλειά, μελέτη, αυτογνωσία, αυτοσυγκράτηση, πειθαρχία, στερήσεις, υπευθυνότητα, δέσμευση και περίεργα ωράρια! Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι η γαλήνη που νιώθεις ύστερα από κάθε παράσταση!

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη στην ερώτηση τι σου έχει διδάξει το θέατρο στην προσωπική σου ζωή, τι θα απαντούσες;

Να εκφράζω τα συναισθήματά μου έγκαιρα και όχι ετεροχρονισμένα.

Συνέντευξη: Ευθύμιος Ιωαννίδης

Ευχαριστώ πολύ τη Μάρθα Ξάνθου για την πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία μας και της εύχομαι καλή συνέχεια στην καλλιτεχνική της πορεία!