Ο γνωστός ηθοποιός Νίκος Παντελίδης μίλησε στο stellasview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη με αφορμή την παράσταση «Σημάδια στην ομίχλη» του Stephen Sachs σε σκηνοθεσία του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τη Ράνια Σχίζα, και η οποία ανεβαίνει στο θέατρο Αμαλία.
Κύριε Παντελίδη συμπρωταγωνιστείτε με τη Ράνια Σχίζα στην παράσταση «Σημάδια στην ομίχλη» του Αμερικανού συγγραφέα Stephen Sachs. Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά της γραφής του, τα οποία σας κέντρισαν και κατ΄επέκταση σας έπεισαν να δεχτείτε να υποδυθείτε στη σκηνή τον ήρωά του (Λάιονελ);
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο συγγραφέας την πραγματικότητα, ήταν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που με κίνησε να γυρίσω τις σελίδες του κειμένου. Χωρίς να δίνει βαρύτητα, χωρίς να επισημαίνει τις στιγμές, περνά από τη συγκίνηση στην κυνικότητα παίζοντας με τις λέξεις και κατ’επέκταση με τους ήρωές του. Η ιστορία είναι απλή. Αληθινή και απλή. Ο Α ζητάει κάτι από τον Β. Έπειτα αυτό αντιστρέφεται και αργότερα ξανά… και πάλι… όμως χωρίς να επισημαίνει τις στιγμές. Όλα κυλούν σαν ποτάμι. Σαν ένα χρονικό ποτάμι που φέρνει στιγμές και όλες μαζί συνθέτουν το τώρα. Τη ζωή.
Το θέατρο είναι μια μαγική τελετή.
Η παράσταση θέτει ερωτήματα αναφορικά με τη φύση της τέχνης και τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, μέσα από τη συνάντηση δύο ταξικά διαφορετικών κόσμων. Τι νιώσατε αλήθεια όταν πρωτοδιαβάσατε το έργο;
Όταν πρωτοδιάβασα το έργο σκέφτηκα με εγωισμό ότι ο Stephen Sachs καθώς και εγώ, πιστεύουμε πως η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ότι δεν μπορεί να αλλάξει τη γωνία που κάποιος κοιτά-ζει την καθημερινότητά του και αντιμετωπίζει τα προβλήματα στη ζωή του. Ότι είναι ψέμα ή αν θέλετε ουτοπία να ισχυρίζεται κάποιος ότι η τέχνη σώζει την ψυχή και εξυψώνει το πνεύμα κλπ. Η τέχνη δεν μπορεί να σώσει κανέναν και τίποτα. Αν αυτό μπορούσε να γίνει, έστω μετά την Guernica θα είχαν σταματήσει οι πόλεμοι. Ναι, σίγουρα έχουμε ανάγκη την τέχνη… αλλά ποια τέχνη; Ποιο είδος για παράδειγμα μουσικής γαληνεύει την ψυχή μου και ποιο είδος την δική σου ψυχή; Η δική μου μουσική είναι καλύτερη από τη δική σου; Οι λόγοι είναι καθαρά υποκειμενικοί.
Ο σύνδεσμος που αναπτύξατε με τον ήρωα του έργου άλλαξε τον τρόπο που βλέπατε την Τέχνη;
Όχι. Η τέχνη ήταν πάντοτε για εμένα ένα εγωιστικό καταφύγιο. Ένας χώρος οπού μπορούσα να βουτήξω ώστε να δραπετεύσω.
Η τέχνη ήταν πάντοτε για εμένα ένα εγωιστικό καταφύγιο
Παίζετε, να υπογραμμίσουμε υπό τις οδηγίες του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, ενός πολύ έμπειρου και καταξιωμένου υπηρέτη του θεάτρου. Η εμπειρία αυτή τι γεύση σας έχει αφήσει;
Ο Λεωνίδας είναι αρχικά ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος. Φύσει ευγενικός. Καταλαβαίνει κατά τη διάρκεια των προβών την ανησυχία, τον εκνευρισμό, την ανικανότητά πολλές φορές του ηθοποιού να αντιδράσει άμεσα σε νέα δεδομένα. Καταλαβαίνει και δεν πιέζει, αλλά δίνει χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο κερδίζει και αυτός και ο ηθοποιός. Η συνεργασία δηλαδή, ήταν για εμένα εξαιρετική.
Ποια είναι η εκτίμησή σας με βάση την πείρα σας για τη θεατρική αγωγή και παιδεία στην Ελλάδα;
Είναι θέμα σχολών. Υπάρχουν πολλές σχολές. Κάποιες έχουν ένα συγκεκριμένο σκεπτικό ενώ σε κάποιες άλλες ένας καθηγητής ακολουθεί την τάδε σχολή ενώ κάποιος άλλος την άλλη κλπ… Εγώ τελείωσα το Θεατρικό Εργαστήρι του Άκη Δαβή. Το όραμα του Άκη για τον ηθοποιό-καλλιτέχνη ήταν τόσο ισχυρό ώστε μπορούμε να πούμε ότι οι δάσκαλοι (Καϊτατζής, Πατεράκη, Δεμερτζή κ.ά.) είχαν κάτι κοινό στη διδασκαλία τους. Οπότε, ναι, πιστεύω ότι αυτό είναι καλύτερο για έναν μαθητή.
Σε μια εποχή όπου η ενασχόληση με την τέχνη είναι ένας τομέας που δεν μπορεί να υποσχεθεί σταθερότητα και ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές, ως καλλιτέχνης από πού πιστεύετε ότι πηγάζει αυτή η στροφή των νέων σε σπουδές, όπως το θέατρο για παράδειγμα;
Από την ανάγκη για έκφραση. Λίγο μετά την κρίση για παράδειγμα, οι θεατρικές ομάδες πολλαπλασιάστηκαν. Ο κόσμος άρχισε να αναζητά τρόπους ώστε να μιλήσει και να συνδεθεί με τον διπλανό του. Το θέατρο είναι το ιδανικότερο μέσο έκφρασης γιατί έχει το λόγο και την κίνηση. Έχει τον Άλλο που χωρίς αυτόν δεν υπάρχεις ούτε εσύ. Το θέατρο είναι μια μαγική τελετή.
Ο κόσμος άρχισε να αναζητά τρόπους ώστε να μιλήσει και να συνδεθεί με τον διπλανό του. Το θέατρο είναι το ιδανικότερο μέσο έκφρασης γιατί έχει το λόγο και την κίνηση.
Ποια είναι θα λέγατε, τα εν γένει στοιχεία που θα πρέπει να έχει ένας ηθοποιός για να σταθεί στο θέατρο, στον κινηματογράφο, την τηλεόραση; Ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους που θα ήθελαν να ασχοληθούν με την υποκριτική;
…όχι συμβουλή αλλά ευχή. Εύχομαι να βρουν το λόγο που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί. Τον λόγο εκείνο που είναι τόσο ισχυρός ώστε να μπορούν να συνεχίζουν παρά τις όποιες δυσκολίες.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, τι θα λέγατε πως έχετε ξορκίσει με την ενασχόλησή σας με την Τέχνη και δη με τη θεατρική εμπειρία;
Τον εγωισμό μου. Όσο ανόητο και αν ακούγεται-διαβάζεται. Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο να ακούς το σκηνοθέτη να σου λέει με ευκολία ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος. Χρειάζεται να έχεις ρίξει τις άμυνές σου και τα κάστρα προστασίας σου για να μπορέσεις να συμβαδίσεις με το σκεπτικό του ανθρώπου που έχει ένα όραμα και υπογράφει την παράσταση.
Σας ευχαριστώ πολύ
Συνέντευξη: Ευθύμιος Ιωαννίδης
Ευχαριστώ θερμά τον Νίκο Παντελίδη για την προσήνειά του και του εύχομαι καλή συνέχεια στην καλλιτεχνική του πορεία!
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση«Σημάδια στην ομίχλη» θα βρείτε εδώ
Βρείτε μας στα social media του Stellasview:
- Facebook: https://www.facebook.com/Stellasview-1549199718743717/
- Instagram: https://www.instagram.com/stellasview.gr/
- Youtube: https://www.youtube.com/c/StellaPerpera
- Twitter: https://twitter.com/StellaPerpera
Κάντε το πρώτο σχόλιο