Ο γνωστός ηθοποιός Δημήτρης Κρίκος μίλησε στο stellasview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη για την παράσταση “Σεράγεβο 1914-Μου είναι μικρός αυτός ο τάφος” στην οποία πρωταγωνιστεί.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, ο Δημήτρης Κρίκος είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Καλλιτεχνική προσωπικότητα και ανήσυχο πνεύμα, την περίοδο αυτή πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Σεράγεβο 1914 – Μου είναι μικρός αυτός ο τάφος» η οποία παίζεται στο Θέατρο Τ, σε σκηνοθεσία του Θάνου Νίκα. Ο Δημήτρης μας μίλησε για την παράσταση, το έργο και τον ρόλο του, για τη σχέση του με την πολιτική, αλλά και για τα μελλοντικά του όνειρα.
Πρωταγωνιστείς για δεύτερη συναπτή χρονιά στο «Σεράγεβο 1914 – Μου είναι μικρός αυτός ο τάφος», ερμηνεύοντας με ερμηνευτική δεξιοτεχνία τον «Νεντέλικο Τσαμπρίνοβιτς». Πώς θα περιέγραφες τον ήρωα που υποδύεσαι από τη δική σου οπτική γωνία;
Ο Νεντέλικο Τσαμπρίνοβιτς είναι ένας έφηβος 18 ετών. Είναι ως εκ τούτου, γεμάτος ενέργεια, αυθόρμητος και φιλότιμος σε μια ηλικιακή περίοδο της ζωής του που αντιδρά στα ερεθίσματα του περιβάλλοντός του δίχως να τα φιλτράρει ιδιαίτερα. Δε χαρακτηρίζεται επίσης από σφαιρική παιδεία, ενώ διακαώς επιθυμεί να αποδεικνύει την αξία του στους γύρω του είτε με τα λόγια είτε με τις πράξεις, και τέλος πρόκειται θα πρόσθετα για μια προσωπικότητα που έχει πολύ μεγάλη ανάγκη για ανταλλαγή αγάπης.
Έκδηλο μήνυμα της παράστασης, η οποία βρίθει μεταξύ άλλων από ποικίλα λανθάνοντα μηνύματα, είναι καταρχήν ο υποβόσκων εθνικισμός που κοχλάζει εδώ και χρόνια στα Βαλκάνια, αλλά και στη χώρα μας. Ποιο στοιχείο της παράστασης σε έχει αγγίξει προσωπικά πιο πολύ;
Για εμένα το νόημα της παράστασης έγκειται καταρχήν στο μήνυμα ότι: τους λαούς και τους ανθρώπους γενικότερα, τους ενώνουν περισσότερα από όσα έχουν την εντύπωση πως τους χωρίζουν και πως στην ουσία, όπως λέει και ο Νεντέλικο, σε κάποια στιγμή στο έργο, δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσά μας (Κροάτες-Σέρβοι). Όλες αυτές βέβαια οι ακραίες ιδεολογίες (προερχόμενες είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά) δημιουργούνται τεχνηέντως από επιτήδειους προκειμένου να κατευθύνουν τους ανθρώπους και τους λαούς ως άλλα πιόνια, σ’ένα παιχνίδι κανονισμένο και ρυθμισμένο από πριν, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι σύμφωνο με τα συμφέροντα των ισχυρών. Διαχρονικά βλέπουμε, άλλωστε ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων, χωρών, θρησκειών να μαλώνουν και να σκοτώνονται για όλα αυτά που τους είπανε κάποιοι ότι τους χωρίζουν και μόνο κάποιες και δη ελάχιστες φορές μόνο να συμπράττουν προς το κοινό τους συμφέρον.
Στην παράσταση συν τοις άλλοις προβάλλεται έντονα και το στοιχείο της αντρικής φιλίας, παρά βέβαια τη διαφορετική εθνική συνείδηση των ηρώων. Στην ερώτηση τι θέση έχει η φιλία στη ζωή σου, τι θα απαντούσες;
Η φιλία δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με την εθνικότητα, το χρώμα, την καταγωγή ή οτιδήποτε άλλο. Όλοι οι άνθρωποι είναι εξάλλου δυνάμει φίλοι μας πιθανόν. Οι φίλοι ας μην το παραγνωρίζουμε αποτελούν σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας! Εμείς τους επιλέγουμε, είναι οικογένειά μας, ως οι συγγενείς της καρδιάς μας, είναι στέρεα στηρίγματα, οι οποίοι θα είναι δίπλα μας θα μας συντρέξουν όντως στα καλά στα κακά, στα εύκολα και στα δύσκολα αντίστοιχα. Με τους πραγματικούς φίλους το βασικότερο βέβαια είναι πως μπορείς να ζήσεις χωρίς λογοκρισία το κάθε σου συναίσθημα, να είσαι ο αληθινός εαυτός σου.
Το «Ανατολικό Ζήτημα» το οποίο ξεκίνησε με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή ύστερα από 244 χρόνια παραμένει επί της ουσίας άλυτο και μας ταλανίζει. Αλήθεια ποια είναι η σχέση του Δημήτρη Κρίκου με την πολιτική;
Υπάρχουν πάρα πολλά άλυτα ζητήματα ειδικά στη δική μας γεωγραφική περιοχή. Ίσως μάλιστα να είμαστε ο μεγαλύτερος κόμβος του κόσμου. Λογικό είναι λοιπόν όλοι οι ισχυροί να θέλουν να τον ελέγξουν. Αυτό είμαι της άποψης ότι θα συνιστά αέναο «αγκάθι» το οποίο θα μας απασχολεί κατά καιρούς, εκτός και αν υπάρξουν βέβαια ριζικές αλλαγές. Είμαι σαφώς πολιτικοποιημένος άνθρωπος, διαβάζω και ακούω όλες τις εξελίξεις, εντούτοις δεν είμαι κομματικοποιημένος. Δεν υπάρχει άλλωστε μέχρι στιγμής κάποιο πολιτικό κόμμα ή κάποιος πολιτικός χώρος που να με εκφράζει 100% ή έστω και σε έναν αξιόλογο βαθμό. Όλοι κάπου μιλάνε σωστά και κάπου λανθασμένα. Δε σου κρύβω πως ζω για τη στιγμή που θα γίνει μια ανάμειξη ιδεών και απόψεων προς το συμφέρον όλων μας και δε θα υπάρχει πλέον αυτή η βλακώδης έννοια «γραμμή του κόμματος».
Δημήτρη, η παράσταση απέσπασε εν γένει θετικές κριτικές και έχει το δίχως άλλο κερδίσει τόσο το κοινό όσο και τους κριτικούς. Παρακολουθείς τις θεατρικές κριτικές και αν ναι, πόσο σε επηρεάζουν;
Ευχαριστούμε πολύ! Η αλήθεια είναι πως όσες από αυτές απαντώ, οι οποίες πιο συγκεκριμένα αναφέρονται στις δουλειές που συμμετέχω, τις διαβάζω. Είμαι μάλιστα της άποψης πως είναι εξίσου σεβαστές και οι καλές και οι κακές κριτικές. Άλλωστε ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στη γνώμη του και έτσι πρέπει σαφώς να είναι. Προσπαθώ, ωστόσο, να μη με επηρεάζουν και νομίζω ότι το καταφέρνω σε μεγάλο βαθμό.
Τι μηνύματα θα ήθελες να αποκομίσει ο θεατής φεύγοντας από την παράσταση;
Σε όλη τη διάρκεια των προβών, αλλά και μέχρι τώρα που κάνουμε τις παραστάσεις εμείς σαν ομάδα μόνο ερωτηματικά καταφέραμε να βρούμε. Ευχή μου είναι ο θεατής φεύγοντας, να πάρει μαζί του μερικά από αυτά.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, ποιους καλλιτεχνικούς στόχους έχεις θέσει για το μέλλον;
Οι στόχοι μου δεν έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό. Θέλω να συνεχίσω να κάνω θέατρο και κινηματογράφο, θέλω επίσης να βελτιώνομαι (ως καλλιτέχνης τα εκφραστικά μου μέσα, αλλά και ως άνθρωπος) να ωριμάζω να κάνω όμορφες συνεργασίες και ομαδικές δουλειές να γνωρίσω καινούργιους συνάδελφους και συνεργάτες, να παίρνω εμπειρίες να ανταλλάζω ιδέες, προτάσεις και απόψεις .
Θέλω να ευχαριστήσω και από εδώ τον Δημήτρη για την προσήνεια, την απλότητα και την ειλικρίνειά του και του εύχομαι καλή επιτυχία στην καλλιτεχνική του πορεία.
Συνέντευξη: Eυθύμιος Ιωαννίδης
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ:
video: Στέλλα Πέρπερα
Κάντε το πρώτο σχόλιο