Ήμασταν εκεί για εσάς. To stellasview.gr βρέθηκε το Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018 στο θέατρο Σοφούλη και παρακολούθησε την παράσταση “ΕΛΛΑΣ… ΓΕΛΑΣ” σε σκηνοθεσία Παύλου Δανελάτου.
Το έργο αποτελείται από τέσσερις σατυρικές μονόπρακτες κωμωδίες του Γεώργιου Σουρή , τις οποίες έγραψε επ αφορμή διάφορων πολιτικών γεγονότων. Ο Γεώργιος Σουρής (1853-1919) ήταν από τους σπουδαιότερους σατυρικούς ποιητές της εποχής του και δικαίως χαρακτηρίστηκε “ο σύγχρονος Αριστοφάνης”. Τα έργα του, γραμμένα σε έμμετρο στίχο, γνώρισαν ιδιαίτερη επιτυχία και συνεχίζουν να αγγίζουν το θεατρικό κοινό ακόμη και σήμερα , χάρη στη διαχρονικότητα τους , στα εύστοχα πολιτικά και κοινωνικά σχόλια και στο πολύ προσεγμένο χιούμορ τους. Το σπουδαιότερο όλων είναι ότι άγγιξε πολιτικά γεγονότα της εποχής , προσπαθώντας να παρουσιάσει το αντίκτυπο που είχαν στην κοινωνία και το πως τα διαχειριζόταν και τα ερμήνευαν ακόμα και οι πιο απλοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού.
Η πρώτη από τις κωμωδίες που συνθέτουν το έργο είναι “ΑΝΑΠΑΡΑΔΙΑΔΗΣ”. Εκεί βλέπουμε έναν νεαρό φτωχό δικηγόρο να αναγκάζεται, κάτω από πολύ αστείες συνθήκες, να παντρευτεί μια γεροντοκόρη, προκειμένου να γλιτώσει τη φυλακή επειδή δεν πλήρωσε τις υποχρεώσεις του στο κράτος. Ακολουθεί το “ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ” ορμώμενο από το νόμo “περί προσόντων” που ψήφισε η Ελληνική Βουλή. Πρωταγωνιστής είναι ο άνεργος και στερούμενος προσόντων ΨΩΡΙΛΗΣ, ο οποίος πιέζει τον βουλευτή ΚΟΠΡΙΤΗ να τον διορίσει οπωσδήποτε στο δημόσιο γιατί από αυτό εξαρτάται ο γάμος του με την αγαπημένη του ΜΑΡΙΩΡΗ. Κι ο βουλευτής Κοπρίτης βέβαια, τιμώντας το όνομά του, χειρίζεται ανάλογα την κατάσταση. Τη σκυτάλη παίρνει “Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ” έχοντας σαν κεντρικό άξονα τον κοιλιακό τύφο που θέρισε την Αθήνα το καλοκαίρι του 1881, και τέλος “Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ” που ξεπήδησε από έναν καινούριο τότε νόμο σύμφωνα με τον οποίο για να εκλεγείς βουλευτής θα έπρεπε να σε ψηφίσει ολόκληρη η εκλογική σου περιφέρεια. Δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία στο συγγραφέα, στο πρόσωπο του βουλευτή “ΤΕΝΕΚΕ” που αλωνίζει την περιφέρεια υποστηριζόμενος από το Δήμαρχο, να σατιρίσει όλον τον αγώνα που δίνουν οι βουλευτές κατά την προεκλογική περίοδο, τίμιο και μη, προκειμένου να απολαύσουν το Βουλευτικό Αξίωμα. Ελπίζω να μην αναρωτιέται ακόμη κανείς για τη διαχρονικότητα του Γεώργιου Σουρή.
Μια παράσταση που πραγματικά παρουσιάστηκε με μαεστρία από όλους τους συντελεστές. Ξεκινώντας από τον σκηνοθέτη Παύλο Δανελάτο, αξίζει να αναφερθεί ότι έκανε μια άριστη μελέτη επάνω στον Σουρή, σεβάστηκε απόλυτα τα κείμενα του, και με την καθοδήγηση του βοήθησε τους ηθοποιούς να εκφέρουν το λόγο όπως έπρεπε, χωρίς να τους παρασέρνει το έμμετρο. Σε πολλές κωμωδίες, οι ηθοποιοί αρκούνται στο να τονίζουν έμμετρο γιατί αποτελεί τον εύκολο τρόπο να προκαλέσουν γέλιο. Εκπληκτική δε, η οδηγία του να είναι όλοι οι ηθοποιοί επί σκηνής, καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου (με κάποιες μικρές αναγκαίες εξαιρέσεις) κάτι που είχε ως αποτέλεσμα μια γεμάτη σκηνή και μια ολοζώντανη αλλαγή καταστάσεων μπροστά στα μάτια του θεατή.
Οι πρωταγωνιστές Διογένης Γκίκας , Βίκυ Γρηγοριάδου , Γιάννης Μαστρογεωργίου , Δέσποινα Μπισχινιώτη , Κωνσταντίνος Πετρίδης , Σταμάτης Στάμογλου , Χρύσα Μπολλάτι και Λευτέρης Παναγιωτίδης , ερμήνευσαν μοναδικά τους ρόλους που τους διανεμήθηκαν, καταφέρνοντας να αλλάζουν όνομα, μορφή, λόγια, ύφος σε μικρά χρονικά διαστήματα προκειμένου να υποστηρίξουν τους διαφορετικούς ρόλους-πρόσωπα που υποδύονταν κατά τη διάρκεια όλης της παράστασης.
Την επιτυχία της παράστασης συνέθεσαν και τα υπέροχα και πολύ προσεγμένα κουστούμια της Φαίης Αποστολίδου καθώς και το “επιθεωρησιακό” μακιγιάζ της Έφης Βότσου. Κουστούμια κυρίως παραδοσιακά Ελληνικά, που τόνιζαν όμως τη φιλοσοφία του σκηνοθέτη να συνδυάσει την εποχή του Σουρή με το σήμερα, και μακιγιάζ που σε παραπέμπει στην Ελληνική Επιθεώρηση, όπως την ξέρουμε από τις ρίζες της, που ο ηθοποιός – παλιάτσος συγκέντρωνε στο πρόσωπο του γέλιο αλλά και θλίψη ταυτόχρονα. Τέλος δε θα μπορούσε να μη γίνει αναφορά στη μουσική του Κωστή Βοζίκη και στην πολύ καλά δουλεμένη χορογραφία της Μέλπως Βασιλικού που έντυσαν υπέροχα την παράσταση .
Εν κατακλείδι. αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι βλέποντας το “ΕΛΛΑΣ… ΓΕΛΑΣ” νιώθεις ότι μετά από πολλά χρόνια βουτηγμένα στη σάχλα και στην εύκολη λύση επιτέλους βλέπεις επιθεώρηση! Επιθεώρηση που όπως προείπα έχει ως βασικά συστατικά το εύστοχο και προσεγμένο χιούμορ, τα βαθιά νοήματα, τον αυτοσαρκασμό και τον προβληματισμό. Αν σας συγκινούν όλα αυτά προλάβετε τις τελευταίες παραστάσεις που δίνονται το Σάββατο 1 και την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου στο Θέατρο “ΣΟΦΟΥΛΗ”. Καλή θέαση!!
Κριτική: Στέφανος Τσάκατος
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “ΕΛΛΑΣ… ΓΕΛΑΣ” θα βρείτε εδώ
Κάντε το πρώτο σχόλιο