Ήμασταν εκεί για εσάς. Το stellasview.gr βρέθηκε στην παράσταση «Η Γκόλφω» από τη Θεατρική ομάδα “το τσέρκι” την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου στο Θέατρο Αυλαία και σχολιάζει.
Γκόλφω… Ένα κείμενο γραμμένο το 18 93 που ακόμα συγκινεί τις θεατρικές ομάδες, αλλά και το φιλοθεάμον κοινό. Μια ιστορία αγνή που θα μπορούσε να διηγηθεί κανείς μέσα σε πέντε λεπτά κι όμως αξίζει τόσο πολύ να σταθείς σε κάθε της σημείο και να αναρωτηθείς τι είναι αυτό που αξίζει τελικά; Ο Έρωτας, το αληθινό κι αγνό αυτό συναίσθημα που μπορεί να σε οδηγήσει ακόμα και στην πιο ακραία πράξη; Η εξασφάλιση μιας άνετης ευκατάστατης ζωής χωρίς δυσκολίες που όμως δε σε γεμίζει καθόλου συναισθηματικά; Μη βιαστείτε να απαντήσετε δεν είναι, άλλωστε κι εύκολο.
Η παράσταση ανέβηκε από τη θεατρική ομάδα “το τσέρκι” σε σκηνοθεσία Απόλλωνα Δρικούδη και Κείμενο Σπυρίδωνα Περεσιάδη. Μια ομάδα που λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια κι αποτελείται από Εραστές της Τέχνης που βγάζουν στη σκηνή το πάθος τους για αυτήν.
Μια παράσταση πρωτοποριακή που ξέφευγε από τις κλασσικές παραστάσεις που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Καινοτομίες πολλές, άλλες φιλικές στα μάτια του κοινού, άλλες πιο ξένες. Η παράσταση ξεκίνησε και τελείωσε με το τραγούδι “ΜΠΟΥΛΟΥΚΙΑ” του Σταμάτη Κραουνάκη ερμηνευμένο ζωντανά, κάτι που σίγουρα μαγεύει το κοινό γιατί ακολουθεί τη λογική του θεάτρου ότι όλα συμβαίνουν ΤΩΡΑ κι όχι …κάποτε.
Στη συνέχεια είδαμε διάφορες πρωτοποριακές ιδέες όπως τη διπλή διανομή επί σκηνής με στόχο να μη γίνει το έργο προσωποπαγές αλλά να δοθεί η ευκαιρία σε πολλούς ηθοποιούς να ερμηνεύσουν τον ρόλο για να μην καταναλώσει ο θεατής τον ηθοποιό, αλλά τον ρόλο. Αυτό διχάζει απόψεις. Κάποιες φορές μπερδεύει και κουράζει τον θεατή, αλλά σίγουρα πετυχαίνει τον στόχο που όπως προείπα είναι η ανάδειξη του ρόλου.
Μια εξαιρετική ιδέα ήταν η παρουσίαση των σκηνικών. Ακολουθήθηκε θαυμάσια η λογική του ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ. Η βροχή πήρε σάρκα και οστά μέσα από τα σώματα των ηθοποιών.Επίσης, είδαμε τους ηθοποιούς να ερμηνεύουν σωματικό θέατρο. Και το παραμικρό σκηνικό αντικείμενο ήταν επάνω στη σκηνή, εμφανές στο κοινό και τίποτα δεν έγινε ως “εφέ” ή “βίντεο” όπως συνηθίζεται τελευταία στα θέατρα ακολουθώντας τη λογική του “εύκολου”. Κι ας μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για ερασιτέχνες ηθοποιούς. Πολύ σπουδαίο το ότι έδωσαν το είναι τους κι ακολούθησαν άψογα το σωματικό θέατρο, ίσως καλύτερα κι από επαγγελματίες του είδους.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν πολύ καλές, με μόνο αρνητικό το ότι κάποιες στιγμές άγγιζαν την υπερβολή. Ίσως να μην τους βοήθησε και τόσο η αφαιρετική λογική που εφαρμόστηκε σε ό,τι αφορά τα κουστούμια της παράστασης. Αυτό πολλές φορές αναγκάζει τον ηθοποιό να συγκεντρώσει όλο το ερμηνευτικό κομμάτι στη φωνή του, τεχνική που κάποιες φορές είναι λίγο επικίνδυνη.
Παίζουν: Κωνσταντίνος Βλαχογιάννης, Ελευθερία Δεληγιάννη, Βασίλης Δημόκας, Μάριος Ζελίδης, Αρσενία Κουκοπούλου, Νίκος Μαρκαντωνάτος, Μαρία Ματσίκα, Δημήτρης Προυσινούδης, Μαρία Χατζάκη, Στέλλα Ψαρούλη.
Εν κατακλείδι πολλά μπράβο σε όλους για την προσπάθεια και καλό κουράγιο για τα επόμενα.
Κριτική: Στέφανος Τσάκατος
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την παράσταση πατήστε εδώ
Κάντε το πρώτο σχόλιο