Η συντακτική ομάδα του StellasView παρακολούθησε την παράσταση “Αίθουσα Αναμονής: Humanity” στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, την Τετάρτη στις 21 Φεβρουαρίου 2024. Πρόκειται για μια παράσταση που εξετάζει τη φρικαλέα φύση της ανθρώπινης ύπαρξης σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, αναδεικνύοντας τις κάθε μορφής διακρίσεις, καθώς και τις τραγικές συνέπειές τους (τραύμα).
Mια παράσταση σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολλάρι και παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας
Η παράσταση μας ενθουσίασε λόγω της εξαιρετικής ευφυΐας της, τόσο ως σύλληψη, όσο και ως σκηνοθεσία. Κινούμενη μεταξύ του περφόρμανς και του ντοκιμαντέρ, δημιουργεί ένα πλούσιο παζλ από προσωπικά στοιχεία και υλικό των ίδιων των ερμηνευτών της παράστασης, των ηθοποιών και του σκηνοθέτη, καθώς και αφηγηματικά κείμενα από ένα εύστοχα επιλεγμένο ημερολόγιο τραγικών ιστορικών γεγονότων.
Η ανάμειξη αυτών των στοιχείων δημιουργεί μια συναισθηματική βαρύτητα που προβάλλει με σαφήνεια τον ανθρώπινο πόνο και τις τραγωδίες που προκαλούνται από τις διακρίσεις και την φρικαλεότητα της απανθρωπιάς. Η παράσταση “ξεγυμνώνει” τα βαθύτερα επίπεδα του ατομικού πόνου, της ανθρώπινης ψυχής, καθώς και τον πόνο από τα συλλογικά κοινωνικά τραύματα και τα αναδεικνύει με θεατρικότητα και οξυδέρκεια.
Οι ερμηνευτές διαπλέκουν τις προσωπικές τους εμπειρίες με ένα επιλεγμένο ημερολόγιο δραματικών ιστορικών γεγονότων, δημιουργώντας έτσι ένα εντυπωσιακό πλέγμα που ενισχύει τη θεματολογία της παράστασης και αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση των προβλημάτων που εξετάζονται. Αυτό γίνεται ακόμα πιο εμφανές μέσα από τα προσωπικά στοιχεία που ενσωματώνουν οι ερμηνευτές στην ίδια την παράσταση.
Συνολικά, η παράσταση “Αίθουσα Αναμονής: Humanity” αποτελεί ένα σημαντικό έργο τέχνης που προσφέρει μία συναρπαστική εμπειρία και παράλληλα αναδεικνύει και αναζωογονεί την κριτική σκέψη γύρω από τα ηθικά και κοινωνικά θέματα που επηρεάζουν την ανθρώπινη κοινότητα.
Η αναδρομή στο παρελθόν συνδυάζεται με την αναζήτηση και την κατανόηση του εαυτού από τους ηθοποιούς, με την όλη εμπειρία να εξελίσσεται εν τέλει σε ένα mockumentary και μία ζωντανή αμφισβήτηση της διάκρισης μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας. Τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο όλα μπερδεύονται μεταξύ τους: αλήθεια και ρόλος, εαυτός και ήρωας. Καθώς λοιπόν οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ερμηνευτή και ρόλου παύουν να υφίσταται, τα τραύματα που διαπραγματεύεται η παράσταση παίρνουν τελικά “υπερατομική” και “υπερκαθολική” διάσταση, παραμένοντας ενεργά στις καρδιές των θεατών και μετά το τέλος της παράστασης.
Το ημερολόγιο των δραματικών ιστορικών γεγονότων συνίσταται από ιστορικά γεγονότα που που επηρέασαν τη χώρα μας και τον πλανήτη. Σε αυτό συνδυάζεται σε ένα παράξενο patchwork το Άουσβιτς και ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα, οι τρομοκρατικές επιθέσεις του 2001 τους Δίδυμους Πύργους, η γενοκτονία του Κογκό από τον βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδο Β’ το 1886, η πανδημία του AIDS την δεκαετία του 80′, τα σκάνδαλα στους κόλπους την Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, τα παιδιά των φαναριών στην πατρίδα μας και τόσα άλλα.
Μέσα από αυτήν την προσέγγιση, οι ηθοποιοί αναδεικνύουν τις πολυεπίπεδες διαστάσεις του ανθρώπινου τραύματος, προσφέρουν στο κοινό μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων και σκέψεων που προκύπτουν από την επαφή με το “τραύμα”.
Γράφει ο Νέστορας Αναστάσιος
Συντελεστές
Σύλληψη – Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνικά – Κοστούμια: Δανάη Πανά
Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
Video: Άντα Λιάκου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βέφη Ρέδη
Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος
Διανομή
Δημήτρης Καρτόκης
Χρήστος Μαστρογιαννίδης
Λίλιαν Παλάντζα
Βέφη Ρέδη
Χρήστος Τσάβος
Ένκε Φεζολλάρι
* Βοηθός σκηνοθέτη, στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης: Πάρης Κουκούδης
Φιγκυράν: Κοσμάς Καλαϊτσίδης, Αναστασία Σιάπκα
Βρείτε μας στα social media του StellasView:
Facebook: https://www.facebook.com/Stellasview/
Instagram: https://www.instagram.com/stellasview.gr/
Youtube: https://www.youtube.com/c/StellaPerpera/
Tiktok: https://www.tiktok.com/@stellaperpera/
Twitter: https://twitter.com/StellaPerpera/
Κάντε το πρώτο σχόλιο