✒ Γράφει η Εύα Μαρά
Ήμασταν εκεί για εσάς, το StellasView.gr βρέθηκε με την Εύα Μαρά στο Θέατρο Καραπάντσειο και παρακολούθησε την παράσταση “Η Αυλή των Θαυμάτων” του Ιάκωβου Καμπανέλλη από την Θεατρική Ομάδα Ωραιοκάστρου “ΔιάΔραση” σε σκηνοθεσία της Βίκυς Γρηγοριάδου.
Μια άκρως επιτυχή και πρωτότυπη σύγχρονη εκδοχή του εμβληματικού Ψυχογραφήματος – κλασσικού έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη “Η Αυλή των Θαυμάτων” ανεβαίνει εκ νέου από ένα σύνολο 13 χαρισματικών ηθοποιών από την Θεατρική Ομάδα Ωραιοκάστρου “ΔιάΔραση”, συγχρωτισμένο από κοινό όραμα, μεράκι, πάθος και κυρίως… ταλέντο!
Πρόκειται για ένα σύγχρονο θεατρικό εγχείρημα άκρατου ενδιαφέροντος και συγκινησιακής φόρτισης, όπου κυριαρχεί η πρόζα.
Μια ευρηματική σκηνοθετική και διασκευαστική προσέγγιση – μια ιδιαιτέρως εμπνευσμένη σύγχρονη ανάγνωση του δημοφιλούς λαογραφικού έργου υπογεγραμμένη από την πολύπειρη, ικανή και πολυσχιδή θεατρική περσόνα, την εμψυχώτρια και σκηνοθέτιδα της ομάδας, Βίκυ Γρηγοριάδου.
Ο 13μελής εξαιρετικός ερασιτεχνικός θίασος- άκρατου επαγγελματισμού στην απόδοση των ρόλων – απογειώνει ένα πλέον απαιτητικό και πολυσήμαντο έργο – ορόσημο στην ελληνική Θεατρική Δραματουργία παράγοντας αδιαμφισβήτητα ένα υψηλό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα χάριν της έντασης ερμηνευτικών αποχρώσεων που αποδίδονται ανεπιτήδευτα με αμεσότητα, ρεαλιστικότητα και υποδειγματικό πάθος…
Ήρωες απλοί αυθεντικοί, με τον δέοντα αυθορμητισμό που συμπράττει δυναμικά στη μεταφορά του έργου στο σήμερα διανθισμένο με κωμικά στοιχεία που υπογράφει λίαν επιτυχώς με τη σειρά του μια σύγχρονη αποτύπωση της αέναης προσπάθειας του Έλληνα να επιβιώσει, να αποτινάξει την ανασφάλεια, τη μιζέρια και να ριζώσει στον τόπο του…
Η συνάντηση των 13 υπερτάλαντων ηθοποιών επί σκηνής επιτυγχάνει ευστόχως την απόλυτη αποτύπωση της ανθρώπινης ψυχής που κατοικεί σ’ αυτήν την “Αυλή” με τις μισόκλειστες κουρτίνες, αλλά με την ανοιχτή καρδιά και βιώνει τη μίζερη και άνευρη πραγματικότητα της καθημερινότητας…
Το “αλλοπρόσαλλον” και η αστάθεια του ψυχολογικού κλίματος που επίκειται (αγωνία, φόβος, θλίψη, πόνος, ελπίδα, νοσταλγία, ψευδαίσθηση και εν τέλει προσμονή ενός ουτοπικού θαύματος αποδίδεται μ’ έναν λίαν ευφυή και τραγελαφικό τρόπο ερμηνευτικά με ένταση και εναλλαγή υποκριτικής δεινότητας μέσα σ’ ένα σκοπίμως αφαιρετικό, λιτό σκηνικό και τις μικρές μουσικές πινελιές προκειμένου να καταγραφεί με απόλυτη ακρίβεια η φτώχεια της εποχής, αλλά κι να τονιστεί πιο έντονα ο κυκλοθυμικός συναισθηματισμός των ηρώων του έργου.
Μια αξιόλογη παράσταση υψηλών συναισθηματικών και νοηματικών δονήσεων και υποκριτικής δεινότητας που αξίζει να την δείτε όλοι.. για πολλούς λόγους!
Κριτική: Εύα Μαρά
ℹ️ Πληροφορίες
🎭 Η αυλή των Θαυμάτων 🎭
📆 Κυριακή 18 Φεβρουαρίου στις 19:00
📌 Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης
Πολυλειτουργικό Κέντρο
είσοδος από οδό Μοναστηρίου
Παρατσικόγλου & Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου,
Ελευθέριο Κορδελιό ΤΚ.563 34
Τηλέφωνο: 2310.771.033
Θεσσαλονίκη
Διάρκεια παράστασης: 90΄ λεπτά
Είσοδος Ελεύθερη
Συντελεστές
Ομάδα: Διάδραση
Σκηνοθέτιδα-μουσική επιμέλεια: Βίκυ Γρηγοριάδου
Σκηνικά: Νίκος Μπόζας-Γιώργος Ντάφλος
Κοστούμια: Αναστασία Κάντη
Οργάνωση παραγωγής- φωτισμοί: Νίκος Πασσιάς
Παραγωγή: Πολιτιστικός Σύλλογος “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ”
Διοργάνωση: Δήμος Κορδελιού-Ευόσμου
Όσοι επιθυμούν μπορούν να φέρουν τρόφιμα προς ενίσχυση του κοινωνικού παντοπωλείου του Δήμου.
Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται:-κάποιοι ρόλοι έχουν διπλή διανομή-
Βούλα: Θεοχαρίδου Στέλλα και Κατερίνα Γρηγορίου
Μαρία: Κατερίνα Φρόνιμου
Γιάννης: Χρήστος Μπογδάνης
Αννετώ: Δόμνα Κουτσουμπάκη
Ντόρα: Ευγενία Λαλιώτη και Κορίνα Παυλίδου
Ιορδάνης: Θανάσης Τσάνταλης
Αστά: Παναγιώτα Ζδρώζη και Αγγελική Πετροπουλου
Μπάμπης: Μάκης Ναισίδης
Στράτος: Φώτης Χατζόπουλος
Όλια: Κωνσταντίνα Αποστολίδου
Στέλιος: Γιάννης Καισίδης
Ά μηχανικός: Θεανώ Μιτολίδου
Β’ μηχανικός: Αναστασία Κάντη
Άντρας και ταχυδρόμος: Πάνος Καναρίδης
🎭 Η αυλή των Θαυμάτων
Πρόκειται για ένα νεοελληνικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 18 Ιανουαρίου 1957 από το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» σε σκηνοθεσία του ίδιου και θεωρείται ένα από τα έργα που σημάδεψαν την πορεία του Ελληνικού Θεάτρου.
Τα δρώμενα εξελίσσονται σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, σε εποχή σύγχρονη με τη συγγραφή του έργου, τη δεκαετία του 1950. Στα δωμάτια μια αυλής, στον συνοικισμό, κατοικούν άτομα και οικογένειες που ανήκουν στη λαϊκή τάξη, έχουν όμως διαφορετική προέλευση.
Ο γερο-Ιορδάνης με τη γυναίκα του και τα παιδιά του είναι Μικρασιάτες πρόσφυγες. Η προσφυγιά τούς “στέγνωσε”. Πέρασαν όλη τη ζωή τους κυνηγημένοι… Τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν.
Η κυρά Αννετώ κατάγεται από την Πάρο. Είναι χήρα με κόρη παντρεμένη στην Αγγλία. Η μοναξιά της βρίσκει διέξοδο στην ενασχόληση με τις ζωές των άλλων. Για να καλύψει το κενό της ερημιάς της, εισβάλει στη ζωή των γειτόνων, με καταστροφικές συνέπειες, υποκινούμενη από την πεποίθηση ότι “αν δεν είμαι καλά εγώ δεν θα είναι κανείς”.
Ο Στέλιος, Αθηναίος ονειροπόλος με πολλές αδυναμίες, είναι εθισμένος στον τζόγο. Χαρτιά, άλογα, στοιχήματα. Η εξάρτησή του τον έχει καταντήσει ένα σκουπίδι, έναν ρεζίλι, όπως χαρακτηριστικά το, αποκαλούν οι άλλοι. Και η γυναίκα του η Όλγα, γεννημένη στην προεπαναστατική Ρωσία, έζησε παιδικά και νεανικά χρόνια σε εύπορο περιβάλλον, όμως τώρα είναι καταδικασμένη να ζει σε μια τρώγλη με απίστευτη ανέχεια.
Η Βούλα κι ο Μπάμπης είναι αντρόγυνο που ζει μια ζωή με έντονη ενδοοικογενειακή βία. Ο Μπάμπης δεν μπορεί να διαχειριστεί την πίεση της αναδουλειάς και την οικονομική ανέχεια και καταφεύγει στη βια. Όταν δεν έχει λεφτά γίνεται βίαιος , γουρούνι. Χτυπάει τη Βούλα την οποία σώζουν οι γείτονες και δεν εξελίσσεται η βιαιότητα σε ανθρωποκτονία.
Η Μαρία, γυναίκα ναυτικού που τη βασανίζει επίσης η μοναξιά και προσπαθεί να καλύψει το υπαρξιακό της κενό.
Η Ντόρα, νέα γυναίκα κι ωραία, έχει στηρίξει την ευτυχία της σ’ έναν πλούσιο γάμο.
Στους παραπάνω ένοικους θα προστεθεί αργότερα και ο Στράτος, υδραυλικός στο επάγγελμα, που θα σηκώσει τρικυμία στο αισθηματικό τέλμα της μικρής “αυλικής” κοινωνίας.
Οι περισσότεροι απ’ τους ήρωές μας ονειρεύονται μια ζωή μακριά από την χώρα τους. Ψάχνουν μια διαφυγή στην Αυστραλία, όπου θα τους σώσει διαπαντός από τη μιζέρια τους.
Η παράστασή μας μεταφέρεται στο εδώ και στο τώρα. Είμαστε, λοιπόν, στο 2023 σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά της Θεσσαλονίκης. Είναι συγκλονιστικό και βαθιά λυπηρό ότι, 70 χρόνια μετά, ο μέσος Έλληνας βιώνει τις ίδιες ακριβώς καταστάσεις. Οικονομική ανέχεια, εξαιρετικά χαμηλό βιωτικό επίπεδο, κακές εργασιακές συνθήκες, ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, αλλά και άρρωστες προσωπικές σχέσεις με μπόλικη δόση υποκρισίας και μισαλλοδοξίας, οι οποίες προέρχονται από προσωπικές ανασφάλειες, φόβους, συμπλέγματα.
Άραγε η Αυστραλία εξακολουθεί να είναι μια λύση;
….
Βρείτε μας στα social media του StellasView:
Facebook: https://www.facebook.com/Stellasview/
Instagram: https://www.instagram.com/stellasview.gr/
Youtube: https://www.youtube.com/c/StellaPerpera/
Tiktok: https://www.tiktok.com/@stellaperpera/
Twitter: https://twitter.com/StellaPerpera/
Κάντε το πρώτο σχόλιο