Χάρης Θώμος: “Aπλότητα και καθαρότητα, ζητάω από την υποκριτική τέχνη!”

Χάρης Θώμος

Συνέντευξη: Εύα Μαρά

Ο εμπνευσμένος καλλιτέχνης Χάρης Θώμος, έρχεται να μας εκπλήσσει εκ νέου με την 5η του επιτυχή σκηνοθετική απόπειρα στη θεατρική παράσταση “Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια” του Σαμ Στάινερ, αλλά και να μας οδηγήσει σε καινοτόμα μαγικά μονοπάτια τέχνης.

Με αφορμή τις παραστάσεις του πολυβραβευμένου έργου στον Πολυχώρο Τέχνης Alte Fablon από τις 11/11 μέχρι 17/12, κάθε Παρασκευή και Σάββατο μας παραχώρησε στο StellasView.gr και την πολιτιστική δημοσιογράφο Εύα Μαρά μιαν άκρως ενδιαφέρουσα, εφ- όλης της ύλης Συνέντευξη τονίζοντας την επικαιρότητα καθώς και σπουδαιότητα του εν λόγω έργου που μας φέρνει αντιμέτωπους με την δυσκολία – προβληματική της Επικoινωνίας και εγείρει αιτήματα για αλήθεια, επικοινωνία και σύνδεση.

Με αφορμή τις επερχόμενες παραστάσεις του βραβευμένου έργου του Στάινερ “Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια”, θα θέλαμε να μας δώσετε – εν συνόψει – το στίγμα καθώς και την ταυτότητα της παράστασης με τον διττό σας ρόλο σε αυτήν ως σκηνοθέτη και μεταφραστή!

Η παράσταση «Λεμόνια λεμόνια λεμόνια λεμόνια λεμόνια» είναι ένα έργο που γράφτηκε και πρωτοπαίχτηκε στην Αγγλία το 2015. Σύντομα, ξανα-ανέβηκε στη σκηνή σε ολόκληρη την Βρετανία και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη όπου αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς.

Ενώνοντας τα κομμάτια μιας σπασμένης χρονικής ακολουθίας και μέσα από σύγχρονη γλώσσα και γοργό ρυθμό, ο συγγραφέας καταφέρνει να παρουσιάσει την ιστορία ενός ζευγαριού με ζωηρό και σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο.

Τι πραγματεύεται και ποια η σχέση του με την επικαιρότητα;

Το «Λεμόνια λεμόνια λεμόνια λεμόνια λεμόνια» παρουσιάζει την ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού, της Μπερναντέτ και του Όλιβερ και την προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν σε από ένα ασφυκτικό πλαίσιο που έχει τεθεί από έναν αυθαίρετο νόμο: χρησιμοποιώντας μόνο 140 λέξεις την ημέρα. Αυτή η ανάγκη για επικοινωνία και ο αγώνας που πρέπει να κάνουμε στη σημερινή εποχή για να επικοινωνήσουμε πραγματικά είναι οι λόγοι που καθιστούν το έργο πιο επίκαιρο από ποτέ.

Που έγκειται, πιστεύετε, η δυναμική της παράστασης και ποιο το δικό σας σκηνοθετικό εύρημα σ’ αυτήν;

Οι ανθρώπινες σχέσεις και η σύγχρονη πραγματικότητά τους είναι ο κινητήριος άξονας της παράστασης. Οι σχέσεις αυτές καλλιεργούνται και αναπτύσσονται μόνο μέσα από την επικοινωνία, την ανταλλαγή ιδεών, πληροφοριών και συναισθημάτων. Πόσο εύκολα μπορούν όμως οι δυο ήρωες να επικοινωνήσουν χωρίς λέξεις; Βασικό αίτημα της παράστασης, είναι η μαρτυρία της ανάγκης για επικοινωνία με μέσα εναλλακτικά του λόγου.

Ποιες δυσκολίες ενείχε η διασκευή – μετάφραση, αλλά και η σκηνοθετική σας προσέγγιση στην θεατρική απόδοση του έργου;

Το κείμενο είναι σύγχρονο και περιέχει πολλά στοιχεία τα οποία έχουν να κάνουν με την καθημερινή ζωή στη Μ. Βρετανία. Μια μεγάλη δυσκολία στη μετάφραση / απόδοση του κειμένου στα ελληνικά, ήταν να βρεθεί η αντιστοιχία με την εδώ καθημερινή ζωή, χωρίς όμως να μεταφερθεί το ζευγάρι από το Λονδίνο σε κάποια πόλη της Ελλάδας. Και όλο αυτό έπρεπε να γίνει με τέτοιο τρόπο που δε θα χαλούσε το γοργό ρυθμό και τη μελωδικότητα της Αγγλικής καθημερινής γλώσσας.

Επιπλέον, αναγκάζει τον σκηνοθέτη να αναμετρηθεί με μια ιστορία που αποδίδεται σε μη γραμμικό χρόνο, μέσα από 80 περίπου μικρές σκηνές. Κατά την σκηνοθέτησή του χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε ο θεατής να μη κουραστεί από τα πολλά και γρήγορα «πήγαινε-έλα», ενώ παράλληλα να μπορεί να απολαύσει τις γρήγορες εναλλαγές στη σκηνή, στην υποκριτική και το συναίσθημα.

Ποια η αφορμή που σας ώθησε στην επιλογή του συγκεκριμένου έργου;

Το έργο είχε πέσει στην αντίληψή μου στην αρχή του 2017 και αμέσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον, αλλά λόγω υποχρεώσεων έμεινε στο συρτάρι για μια μελλοντική παραγωγή. Μετά ήρθε ο covid και οι καραντίνες και όλα τα μέτρα για τον περιορισμό του κορονοϊου. Όλα αυτά μαζί με την αυξανόμενη δυσκολία της επικοινωνίας, όπως τη βιώνουμε σήμερα, με έκαναν να καταλάβω ότι το έργο είναι πλέον πιο επίκαιρο από ποτέ και ότι θα πρέπει να ανέβει σύντομα επί σκηνής. Η ευτυχής συγκυρία της συνάντησης με την ομάδα παραγωγής και τους ηθοποιούς έδωσαν την τελική ώθηση για να ανέβει το έργο στο θεατρικό σανίδι.

Ποιο το κυρίαρχο ζητούμενο και ο απώτερος στόχος της εν λόγω παράστασης; Ποιο το δέλεαρ αυτής;

Αν και το κείμενο δεν είναι συνηθισμένο, τα αιτήματα που εγείρει είναι διαχρονικά και αναγνωρισμένα. Αλήθεια, επικοινωνία, σύνδεση. Ο στόχος της παράστασης είναι ξεκάθαρα να επικοινωνήσει με τον θεατή. Να τον κάνει να δει κατάματα τις σχέσεις και τον τρόπο που επικοινωνεί με τους γύρω του, και γιατί όχι, να μπορέσει να καταλάβει ότι ο λόγος είναι απλά ένα μέσο και όχι η πηγή της ανάγκης για επικοινωνία.

Πως εξηγείται το οξύμωρον, δηλαδή το φαινόμενο της ολοένα και μεγαλύτερης έκδηλης αποξένωσής μας παρά τη μεγαλύτερη σχέση αλληλοσύνδεσής μας στην εποχή μας;

Δυστυχώς αν και είμαστε πιο διασυνδεδεμένοι από ποτέ, διανύουμε την περίοδο της μεγαλύτερης απομόνωσης που έχει διανύσει η ανθρωπότητα. Λόγω της ανασφάλειάς μας, που βασίζεται σε ψεύτικα πρότυπα που καταιγίζουν τις οθόνες μας, έχουμε υψώσει γυάλινα τείχη και προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε σε περιορισμένο βαθμό, τόσο λίγο, ώστε να μην εκθέσουμε το εγώ και την αλήθεια μας. Ζούμε στην εποχή της εικόνας και προτιμάμε να την ρετουσάρουμε, να τη φιλτράρουμε και να τη δείξουμε στους άλλους, παρά να δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.

Ποια τελικά αποτελεί στην παράσταση σας την πρόταση – λύση στην προβληματική της επικοινωνίας μας που χαρακτηρίζει την εποχή μας;

Η λύση δεν μπορεί να είναι παρά η αλήθεια. Η αλήθεια στην επικοινωνία, τόσο ως καθαρότητα του μηνύματος, όσο και ως καθαρότητα της πρόθεσης είναι αυτό που λυτρώνει τους ήρωες της παράστασης και είναι αυτό που θα μας απελευθερώσει από την προβληματική της επικοινωνίας της εποχής μας.

Ποια τα επόμενα θεατρικά σας πλάνα μετά την θεατρική σας “Παρέμβαση” και τα “Λεμόνια” και που εκτείνονται οι προσωπικές σας φιλοδοξίες –  όνειρα;

Σίγουρα θα συνεχίσω να πειραματίζομαι, να δοκιμάζω και να τολμώ στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες. Σκοπός μου είναι να μπορέσω να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου στο να ανοίξει το κοινό της Θεσσαλονίκης (και όχι μόνο) σε νέα ερεθίσματα, νέα έργα και νέους θεατρικούς πειραματισμούς. Και γιατί όχι, να μπορέσω να καταφέρω να προάγω τη δουλειά σπουδαίων καλλιτεχνών έξω από τα σύνορα της χώρα μας.

Εν κατακλείδι, ποιο αποτελεί το προσωπικό σας όραμα στην υποκριτική τέχνη;

Αυτό που ζητάω από την υποκριτική τέχνη είναι η απλότητα και η καθαρότητα. Κρατώντας αυτά τα μέσα, οι σκηνικοί καλλιτέχνες μπορούν να αγγίξουν την καρδιά, το μυαλό και την ψυχή των θεατών και να τους παρασύρουν σε μαγικά μονοπάτια.

Συνέντευξη: Εύα Μαρά

Θερμές Ευχαριστίες στον νέο ταλαντούχο καλλιτέχνη Χάρη Θώμο γι’ αυτήν την ουσιαστική  – εφ’ όλης της ύλης  Συνέντευξή μας στο Stellasview με αφορμή την νέα του σκηνοθετική  θεατρική απόπειρα στο έργο “Λεμόνια, Λεμόνια,  Λεμόνια, Λεμόνια,  Λεμόνια” με τη διττή του ιδιότητα (σκηνοθέτης – μεταφραστής) που υπόσχεται να μας εκπλήσσει εκ νέου ευχάριστα, αλλά και να μας οδηγήσει σε καινοτόμα θεατρικά μονοπάτια.

Του εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσει το γοητευτικό ταξίδι του στη θεατρική τέχνη με νέες προκλήσεις, αποκαλύψεις, πειραματισμούς και ερεθίσματα σε  καινοτόμους και ενδιαφέροντες δρόμους Υψηλής Τέχνης που θα μας οδηγήσουν σε νέες πνευματικές μεθέξεις με συναρπαστικές αναγνώσεις νέων έργων …μέσα από γόνιμες και τολμηρές διαδρομές!

…

Ta Λεμόνια στο Alte Fablon μέχρι 17 Δεκεμβρίου

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ

…