Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας
Η βία (ψυχολογική ή/και σωματική ή/και σεξουαλική) νοείται ως η καταπάτηση και η διάκριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των γυναικών και αποτελεί μια παγκόσμια «πανδημία» που λαμβάνει χώρα σε καθημερινή βάση και σε διαφορετικά πλαίσια. Έχει χαρακτηριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των απειλών, του εξαναγκασμού ή και της αυθαίρετης αποστέρησης της ελευθερίας, με αποτέλεσμα τη μεγάλη πιθανότητα πρόκλησης τραυματισμού, ψυχικής βλάβης ή διαταραχής έως και θανάτου. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Δυστυχώς όμως τα χρόνια περνούν και η βία κατά των γυναικών -ειδικότερα η ενδο-οικογενειακή βία- εξακολουθεί να υφίσταται.
Η βία είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, ένα όνειδος για όλες τις κοινωνίες και τροχοπέδη για μια ορθολογική και ισότιμη πρόοδο. Στον πυρήνα αυτής έγκειται η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης του σεβασμού και της αποτυχίας των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών. Η βία έχει διττή μορφή, αυτό του θύτη και αυτό του θύματος. Αυτά βρίσκονται σε άμεση αλληλεπίδραση μεταξύ τους, δημιουργώντας τον κύκλο της βίας. Ο θύτης δρα και το θύμα ανέχεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της. Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού και 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
Στη χώρα μας η ταυτόχρονα υγειονομική, κοινωνική και οικονομική κρίση έχει ως συνέπεια την αύξηση της έμφυλης βίας, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η πρόκληση της επιτυχούς αντιμετώπισης της και της πλήρους στήριξης των θυμάτων. Η αυξανόμενη δημοσιοποίηση αυτών των φαινομένων από γυναίκες (μέσω και του κινήματος #metoo) ανέδειξε το μέγεθος του προβλήματος και υπογράμμισε την άμεση και επιτακτική ανάγκη για δράση και ευαισθητοποίηση με σκοπό την εξάλειψη της παρενόχλησης και της βίας παντού. Κατά το παρελθόν έτος, γίναμε θεατές σε πολλά περιστατικά εκδήλωσης βίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σ’ ένα χρόνο ειδικότερα στην Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας (ΕΙΕ) υπέστησαν σωματική βία ή σεξουαλική κακοποίηση το 24% των γυναικών (18% από σύντροφο και 10% από άλλο άτομο), ενώ σεξουαλική βία αναφέρεται από το 6% των γυναικών (5% από σύντροφο και 1% από άλλο άτομο). Τα περιστατικά βιασμών υπολογίζονται στη χώρα μας σε 5.000 ετησίως, ωστόσο μόνο 150 από αυτά πιστοποιούνται και ακολουθούν τη νομική οδό και αυτό.
Ίσως, αν αρχίσουμε να ακούμε περισσότερο ο ένας τον άλλον, θα μπορούσαμε ως κοινωνία να οδηγηθούμε προς την ισοστάθμιση αφενός του εαυτού μας και αφετέρου των σχέσεων μας. Το τέλος της έμφυλης βίας θα έρθει σταδιακά. Μέσα από τη διαδικασία της κατάργησης του βιολογικού ντετερμινισμού και των αυστηρών ορισμών για το τι σημαίνει να είσαι άνδρας ή γυναίκα, ίσως διευρυνθούν τα σφιχτά και άκαμπτα όρια τα οποία διαμορφώνουν και καθορίζουν την «αρρενωπότητά». Αυτό που καλούμαστε να κάνουμε εμείς είναι, αρχικά, να μην συνηγορούμε με την σιωπή μας στην ανεμπόδιστη τέλεση αυτού του εγκλήματος, αλλά να δίνουμε την δική μας φωνή για κάθε θύμα. Θα πρέπει λοιπόν να γίνουμε με υπευθυνότητα φορείς της αλλαγής, αμφισβήτησής και ανατροπής των συνειδήσεων και των κατεστημένων κοινωνικών μοντέλων/ προτύπων και να αποκαλύπτουμε αδιάκοπα απόψεις και συμπεριφορές που παράγουν ή αναπαράγουν την έμφυλη βία. Όταν και όσο η βία κατά των γυναικών ανατρέπεται, φαίνεται πόσο σάπια, πόσο κενή, πόσο δειλή και πόσο αδύναμη είναι εξ’ αρχής.
Φέτος ας φωταγωγήσουμε, όχι μόνο με πορτοκαλί χρώμα τα κτίρια όπως του Λευκού Πύργου και της Βουλής, όπως όρισε για την διετία 2019-2020 ο ΟΗΕ, αλλά και την κύρια πηγή του προβλήματος. Ας εξασφαλίσουμε φωνή στις γυναίκες και οι επόμενες 25ες του Νοέμβρη να είναι για όλους μια μέρα μνήμης αυτών των γυναικών που χάνονται και όχι μια ακόμη μέρα υπενθύμισης του υπαρκτού και δύσλυτου κοινωνικού αυτού προβλήματος.
- Σε καμία περίπτωση δεν υπομένουμε τη βία. Ζητάμε οι ίδιοι βοήθεια ή στηρίζουμε δικούς μας ανθρώπους να ζητήσουν, σε περίπτωση ανάγκης.
- Παίρνουμε τηλέφωνο τη γραμμή 15900 ή στέλνουμε email στις διευθύνσεις sos15900@isotita.gr , info@winhellas.gr
- Απευθυνόμαστε στην οποιαδήποτε υπηρεσία κοντά μας, ζητώντας βοήθεια ή στο 100.
Άρθρο: Σιμόνη – Μαρία Γκολούμποβιτς
Υπ. Διδάκτωρ Θεατρολογίας Πανεπιστημίου Πατρών
…
Βρείτε μας στα social media του StellasView:
Facebook: https://www.facebook.com/Stellasview
Instagram: https://www.instagram.com/stellasview.gr/
Youtube: https://www.youtube.com/c/StellaPerpera
Twitter: https://twitter.com/StellaPerpera
Κάντε το πρώτο σχόλιο