Ο ηθοποιός Βασίλης Κούκουρας μίλησεστο StellasView.gr και στην δημοσιογράφο Εύα Μαρά για την παράσταση “Κι εγώ σ’ αγαπώ” του Βρετανού συγγραφέα Doug Lucie, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Αϊβάζη και μετάφραση Βάσιας Παναγοπούλου, όπου και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Χυτήριο.
Ο Βασίλης Κούκουρας γεννήθηκε στην Αθήνα. Η καταγωγή του πατέρα του είναι από τα Βέρβενα Αρκαδίας και της μητέρας του από την Κέρκυρα.
Οι ρόλοι που τον έκαναν γνωστό στο τηλεοπτικό κοινό ήταν ο χαρακτήρας Μάνθος Φουστάνος, δημιούργημα του Χάρη Ρώμα στην θρυλική σειρά του ANT1 «Κωνσταντίνου και Ελένης», και ο χαρακτήρας Βασίλης Παπαδόπουλος, δημιούργημα του Σπύρου Μεταλληνού στη σειρά «Εμείς κι εμείς».
Με αφορμή την επικείμενη θεατρική παράσταση (διασκευή του Love too) του σπουδαίου Βρεττανού συγγραφέα Lucie Doug “Κι εγώ σ’ αγαπώ” που αναμένεται ν’ ανεβεί στο Χυτήριο από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβρη και στην οποία συμπρωταγωνιστείτε, δώστε μας εν συνόψει το στίγμα του έργου, καθώς και του δικού σας ρόλου.
Το “Κι εγώ σ’αγαπώ” του Doug Lucie είναι ένα δυνατό έργο που περνάει πολλά διδακτικά μηνύματα σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές τόσο στον έρωτα όσο και στη φιλία. Διαπραγματεύεται με αλήθειες που πονάνε, με καλά κρυμμένα ψέματα, όμορφα περιτυλιγμένα και με το ποσό εύκολο ή δύσκολο είναι το να λέμε Κι εγώ Σ’αγαπώ. Στην παράσταση είμαι ο Τζιμ και παλεύω να ανταπεξέλθω σε μία πραγματικότητα που άλλοτε με συμφέρει και άλλοτε όχι. Όλα αυτά τα περνάει με έναν πολύ λεπτό κωμικό χειρισμό τόσο ο συγγραφέας με το Βρετανικό του χιούμορ όσο και η καίρια μετάφραση της Βάσιας Παναγοπούλου.
Ποιο αποτελεί το δέλεαρ στο ρόλο που αποδίδετε; Ποια δυσκολία ενείχε η ερμηνευτική του απόδοση;
Το παν για εμένα είναι οι εμπνευσμένες και δημιουργικές συνεργασίες. Εκτός από το ίδιο το κείμενο που έχει λόγο ύπαρξης, ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Γιάννη Αιβάζη, που μας σκηνοθετεί. Και ομολογώ ως ο “παλαιότερος” του θιάσου ότι έχω πάρει πολλά από τους νεότερους συναδέλφους μου. Είναι ένα περίπλοκο έργο με αρκετές δυσκολίες και αυτό είναι που το κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρον. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση από την αρχή έως το τέλος του έργου, πότε με κωμικά στοιχεία και πότε με δραματικά.
Το θέατρο για εμάς τους ηθοποιούς είναι το σημείο έκφρασης μας. Εκεί βγάζουμε την ψυχή μας και την δίνουμε κάθε μέρα στο κοινό που μας παρακολουθεί. Αυτό το ταξίδι δε μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο.
Ο Τίτλος του έργου, ομολογουμένως, αποδοσμένος με καυστική ειρωνεία προϊδεάζει και την “κυνική” γλώσσα ενός δυνατού κειμένου; Πώς θα το χαρακτηρίζατε, εσείς προσωπικά, ως έργο;
Φοβερά δυνατό, με μηνύματα, με προσωπικές μάχες και αλήθειες που από μπροστά έχουν πολλά ψέματα ως καμουφλάζ. Τονίζεται η αξία της φιλίας, η εμπιστοσύνη ανάμεσα στα ζευγάρια, το ερωτικό Σ’αγαπώ, το φιλικό Σ’ αγαπώ, η συγχώρεση, η γενναιοδωρία.
Το έργο αναφέρεται στο διαχρονικό θέμα, τις σχέσεις φιλίας και έρωτα. Σε ποια ερωτήματα απαντά το έργο και ποιο το κεντρικό μήνυμα που διαπερνά στο θεατή;
Σας απάντησα σχετικά με αυτό πάνω κάτω και στην προηγούμενη ερώτηση. Το κεντρικό νόημα του έργου είναι το ποσό σεβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό γιατί τελικά εάν δεν σεβαστείς εσένα τον ίδιο, δεν θα καταφέρεις να σεβαστείς κανέναν.
Πως προκύπτει το θέατρο στη ζωή σας; Τι σας γοητεύει ή σας συγκινεί σ’ αυτό και τι σημαίνει για εσάς θέατρο και τέχνη εκτενέστερα;
Το θέατρο μπήκε στη ζωή μου εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Ξεκίνησα με το “Σκλαβί” της Ξένιας Καλογεροπούλου. Όταν ξεκινάς με τέτοιους συνεργάτες αποκτάς εφόδια μιας ολόκληρης ζωής. Το θέατρο για εμάς τους ηθοποιούς είναι το σημείο έκφρασης μας. Εκεί βγάζουμε την ψυχή μας και την δίνουμε κάθε μέρα στο κοινό που μας παρακολουθεί. Αυτό το ταξίδι δε μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο.
Πώς αντιλαμβάνεστε κάθε νέο ρόλο – κάθε νέα συνεργασία στην καλλιτεχνική σας διαδρομή;Ως μία νέα πρόκληση – αναμέτρηση;
Μα δεν είναι πρόκληση το καινούργιο, το άγνωστο, το δεν ξέρω που θα με βγάλει ούτε πως θα με βγάλει αλλά θα το κάνω. Έτσι αποκτάνε κι άλλα εφόδια γιατί το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ.
Σε έναν απολογισμό της καλλιτεχνικής σας πορείας ποιον εκτιμάτε ως τον σημαντικότερο σταθμό σας και για ποιον ιδιαίτερο λόγο;
Όλοι οι σταθμοί μου και τα λιμάνια μου είναι εξίσου σημαντικοί και αγαπημένοι. Όταν δίνεις την ψυχή σου δεν μπορείς να ξεχωρίσεις που την έδωσες καλύτερα. Είναι η ψυχή σου.
Ποια ο ρόλος και η αναγκαιότητα του θεάτρου σε δυσοίωνους καιρούς, όπως σήμερα;
Μας έκανε περισσότερο ανθρώπινους. Μας προβλημάτισε. Αναθεώρησα με τα δεδομένα μας και τα σημαντικά μας.
Το παν για εμένα είναι οι εμπνευσμένες και δημιουργικές συνεργασίες.
Εν κατακλείδι, σε ποιο βαθμό επηρέασε τον χώρο του θεάτρου και της τέχνης η πρόσφατη πανδημία;
Με την πανδημία τίποτα δεν είναι οριστικό. Ονειρεύομαι διάφορα άλλα δεν έχει οριστικοποιηθεί τίποτα ακόμα. Προς το παρόν είμαι ευτυχής που βρίσκομαι σε αυτήν την παράσταση, με αυτούς τους συνεργάτες, σε μία παράσταση που πάει πολύ καλά από εισιτήρια σε τόσο δύσκολους καιρούς.
Συνέντευξη: Εύα Μαρά
Ευχαριστώ θερμά τον Βασίλη Κούκουρα για την ενδιαφέρουσα συνέντευξή μας στο StellasView. Του εύχομαι από καρδιάς Καλή Επιτυχία στο “Κι εγώ σ’ αγαπώ”, όπου πρωταγωνιστεί, καθώς και στα επόμενα καλλιτεχνικά του βήματα και πάντα εμπνευσμένες και γόνιμες συνεργασίες στο αέναο ταξίδι του στην τέχνη της υποκριτικής.
Με λένε Στέλλα, είμαι δημοσιογράφος του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και πρώην παρουσιάστρια της Εγνατίας τηλεόρασης.
Αυτά είναι τα ασήμαντα. Το σημαντικό είναι ότι αγαπώ την Τέχνη.
Και αυτό γιατί πιστεύω πως η Τέχνη είναι σαν την καρδιά της πόλης.
Της δίνει ζωή, την ανανεώνει και την οξυγονώνει...
Γι’αυτό δημιούργησα αυτή τη σελίδα.
Για αυτή την ανάσα που όλοι χρειαζόμαστε.
#StellasView #heARTofthecity
Κάντε το πρώτο σχόλιο