Κριτική για την παράσταση «Ο Κάτω Παρθενώνας» με τους Λεωνίδα Κακούρη και Χρήστο Σαπουντζή

Κάτω Παρθενώνας
Κάτω Παρθενώνας

Ήμασταν εκεί για εσάς, το stellasview.gr με τον Νέστορα Αναστάσιο βρέθηκε στο Θέατρο Αμαλία την Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020 και παρακολούθησε την παράσταση «Ο Κάτω Παρθενώνας», ένα σύγχρονο ελληνικό έργο του Μηνά Βιντιάδη με τους Λεωνίδα Κακούρη και Χρήστο Σαπουντζή.

Υπόθεση: Στην Ελλάδα του σήμερα ένας χρηματιστής και ένας άστεγος διαπραγματεύονται μία «συνεργασία» που ισορροπεί εφιαλτικά ανάμεσα στην ιδεολογία και τη δικαιολογία, τη φτώχεια και την ηθική εξαθλίωση, την ευκαιρία και την καταστροφή, τη δολοφονία και τη σωτηρία. Σε έναν κόσμο που κυβερνούν οι τράπεζες και οι οίκοι αξιολογήσεων οι ήρωες βρίσκονται αντιμέτωποι με μία μη ρεαλιστική συνθήκη κατά την οποία ο χρηματιστής έχοντας χάσει τα πάντα και έχοντας περιέλθει σε τραγική οικονομική, κοινωνική και κυρίως ψυχολογική κατάσταση προτείνει έναντι μεγάλης αμοιβής στον άστεγο να στήσει και να εκτελέσει τη δολοφονία του.

Το έργο:

Στο λόφο του Φιλοπάππου, οι φυσικές κοιλότητες στους βράχους, εκεί που φυλακίστηκε ο Σωκράτη, αποτελούν το καταφύγιο των αστέγων της κρίσης, των νεόπτωχων εξαθλιωμένων της Αθήνας. Εκεί οι άνθρωποι αυτοί, αλλοτινοί άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, δικοί μας άνθρωποι, διάγουν ένα είδος νομαδικής κοινωνικής ζωής στο δικό τους οικισμό, τον αποκαλούμενο «Κάτω Παρθενώνα». Ο οικισμός αυτός μπορεί να μην έχει καταγράφει από το επίσημο κράτος, αλλά έχει ωστόσο δημιουργηθεί από τους μηχανισμούς του όσο κανένας άλλος. Μία εξωφρενικά σουρεαλιστική κατάσταση γεννημένη από τον πιο εκκωφαντικό ρεαλισμό ή αν θέλετε και το αντίστροφο.

Το έργο του Μηνά Βιντιάδη αν και περιστρέφεται γύρω από αυτήν την ιδιότυπη γειτονιά του «Κάτω Παρθενώνα», η οποία δανείζει και το όνομα της στο έργο, ωστόσο δεν διαδραματίζεται εκεί, αλλά στο γραφείο-διαμέρισμα του χρηματιστή, στο χώρο δηλαδή που προσκαλεί τον άστεγο για να του προτείνει να «συνεργαστούν» και να εκτελέσουν το συμβόλαιο αυτής της σουρεαλιστικής «συνεργασίας» θανάτου.

Όπως είπαμε το έργο διαπραγματεύεται μία μη ρεαλιστική κατάσταση, απολύτως ρεαλιστικών και πραγματικών χαρακτήρων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο και φιλοσοφημένο κείμενο, που περιγράφει την οικονομική και ιδεολογική κρίση μέσα από μία σουρεαλιστική συνθήκη, που όμως ταυτόχρονα είναι και απολύτως ρεαλιστικό το να συμβεί όντως. Οι διάλογοι του έργου είναι φιλοσοφημένοι και ουσιαστικοί και υφαίνονται ανάμεσα σε δύο ακραίους πυλώνες, που αντιπροσωπεύονται από τον κάθε ήρωα:

  • Από την μία ο πυλώνας της εκμηδένισης, του υλισμού, του ματεραλισμού, της υπερβολής και του φόβου,
  • και από την άλλη ο πυλώνας του ιδεαλισμού, της φιλοσοφικής σκέψης, του ακραίου μινιμαλισμού, της πενίας και του στοχασμού σύμφωνα με το ρητό του Καζαντζάκη «δεν φοβάμαι τίποτα δεν ελπίζω τίποτα είμαι ελεύθερος»

Πρόκειται για μία ψυχολογική, λεκτική και συναισθηματική μάχη ανάμεσα στους δύο ήρωες, στην οποία ο δυνατός δεν είναι πια αυτός που έχει τα χρήματα, αλλά είναι αυτός που έχει το μαχαίρι. Το παιχνίδι σκληραίνει. Οι αλήθειες πονάνε όσο βγαίνουν στο φως… Κι όπως λέει και ο συγγραφέας, «σ’ ένα καλά κρυμμένο μικρό χωριό κάτω από την Ακρόπολη ζούμε όλοι»…     

Κάτω Παρθενώνας          

Σκηνοθεσία:

Τη σκηνοθεσία του έργου υπογράφει η εξαιρετική ηθοποιός Βάνα Πεφάνη, ίσως σε αυτό οφείλεται (ούσα ηθοποιός η ίδια) και το γεγονός ότι η παράσταση αυτή δίνει τόσο χώρο στους δύο θαυμάσιους, αναγνωρίσιμους και διαπρεπείς πρωταγωνιστές να λάμψουν. Η Πεφάνη με το ένστικτο της ηθοποιού αντιλαμβάνεται πως για να μπορέσει να συνομιλήσει το έργο αυτό (όπως και κάθε έργο άλλωστε) με το κοινό πρέπει να προταθεί μπροστά η ερμηνεία, πάνω από κάθε σκηνοθετικό εύρημα και ντιρεκτίβα, πάνω από κάθε σκηνογραφική ή άλλη τεχνική συνθήκη, μπροστά ακόμα και από τα νοήματα του ίδιου του κειμένου.

Ο Γιώργος Λυντζέρης σχεδίασε ένα έξυπνο μη συμβατικό και κατά μία έννοια μη ρεαλιστικό, σπονδυλωτό σκηνικό, το οποίο άλλοτε γίνεται το κουκούλι ή αν προτιμάτε η φυλακή των ηρώων και άλλοτε σπάει τους δεσμούς και τους απελευθερώνει ανάλογα με το πως ξεδιπλώνονται οι διάλογοι, υπογραμμίζοντας και σηματοδοτώντας τα νοήματα του έργου.

Κάτω Παρθενώνας 2
Κάτω Παρθενώνας 2

Ερμηνείες:

Τους δύο ήρωες υποδύονται αριστουργηματικά ο Λεωνίδας Κακούρης και ο Χρήστος Σαπουντζής. Και οι δύο ερμηνείες είναι απολύτως ρεαλιστικές υπηρετώντας πλήρως τους ρόλους που καλούνται να ερμηνεύσουν: ο Κακούρης τον άστεγο, καλλιεργημένο, ιδεαλιστή «φιλόσοφο» που ζει πλέον άστεγος και απαλλαγμένος από κάθε φόβο στις σπηλιές του «Κάτω Παρθενώνα» και ο Σαπουντζής τον πραγματιστή, υλιστή, τρομοκρατημένο χρηματιστή.

Η χημεία ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές είναι εξαιρετική και η ερμηνευτική τους συνύπαρξη εκ του αποτελέσματος φτάνει στους θεατές ανόθευτη από προσωπικές επιδιώξεις και επιφυλάξεις, καθώς οι ήρωες ξεδιπλώνονται και απογυμνώνονται ψυχικά άνευ ορίων για να λυτρωθούν και να καταλήξουν εκεί που καταλήγουν.

Μη χάσετε αυτήν την εκπληκτική παράσταση, όπου και αν την πετύχετε κόσμε, καθώς μας αφηγείται με εξαιρετικό τρόπο και απόλυτη θεατρικότητα και act μία ιστορία την οποία δεν έχουμε ακόμα ξεπεράσει: την πολύπλευρη ιστορία της κρίσης στη χώρα μας…   

Κριτική: Νέστορας Αναστάσιος

Φωτογραφίες/Video: Στέλλα Πέρπερα

Υπόκλιση και χειροκρότημα:           

Απόσπασμα:

Βάνα Πεφάνη – Μηνάς Βιντιάδης – Συνέντευξη στον Γρηγόρη Γρηγορά:

 

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.

Βρείτε μας στα social media του Stellasview:

Facebook: https://www.facebook.com/Stellasview-1549199718743717/

Instagram: https://www.instagram.com/stellasview.gr/

Youtube: https://www.youtube.com/c/StellaPerpera

Twitter: https://twitter.com/StellaPerpera

 

 

MY ART DEKA HAIR & MORE
NASIA HOUVARDA ARTWORK
Περί Αναστάσιος Νέστορας 231 Άρθρα
Γεια σας, είμαι ο Τάσος εκπαιδευτικός πληροφορικής και φίλος των τεχνών γενικότερα. Στο stellasview ασχολούμαι εθελοντικά με το στήσιμο και τη συντήρηση της ιστοσελίδας, ενώ ενίοτε αρθρογραφώ κυρίως εκφέροντας γνώμη για θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.