Η καταξιωμένη εικαστικός Δελίνα Βασιλειάδη μίλησε στο stellasview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη για το σπουδαίο ρόλο που επιτελεί στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της πόλης μας και όχι μόνο.
Η Δελίνα Βασιλειάδη είναι μία εγνωσμένου κύρους Θεσσαλονικιά θεραπαινίδα της τέχνης, η οποία εμφορείται από ακραιφνή πυρετική δημιουργία. Έργα της βρίσκονται σε συλλογές στην Ευρώπη και την Αμερική. Εκθέσεις της έχουν παρουσιαστεί στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Λουξεμβούργο, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες, ενώ πολλοί πίνακές της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικά και αμερικανικά βιβλία τέχνης. Είναι επίσης βραβευμένη συγγραφέας, ενώ τα ενδιαφέροντά της δεν περιορίζονται μονάχα εκεί. Ας τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Κυρία Βασιλειάδη είστε μία από τις εγνωσμένου κύρους Ελληνίδες εικαστικούς που ζουν, δημιουργούν και διαπρέπουν στη Θεσσαλονίκη με διεθνή να υπογραμμίσουμε αναγνώριση. Πότε άρχισε για εσάς το ταξίδι της τέχνης και με τι έναυσμα;
Το ταξίδι της τέχνης για μένα ξεκίνησε από πολύ νωρίς, καθώς μητέρα μου είναι η πολύ γνωστή εικαστικός Λιζέτα Βασιλειάδη. Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι γεμάτο βιβλία, χρώματα, πινέλα, μουσική. Γεμάτο μαγεία. Η τέχνη ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Είμαι ζωγράφος. Η γλώσσα της ζωγραφικής με την ελευθερία που προσφέρει μου ταιριάζει. Έχω σκηνοθετήσει στο θέατρο, έχω παίξει σε ταινίες. Είμαι συγγραφέας. Όταν μικρή ανακάλυψα τη δύναμη του λόγου, συγκλονίστηκα. Μαγεύτηκα. Αποφάσισα πως ήθελα κι εγώ να γίνω μέρος αυτού του κόσμου. Κι έκτοτε δεν τον έχω εγκαταλείψει ποτέ.
Πού θα τοποθετούσατε σήμερα την ελληνική τέχνη μέσα στο παγκόσμιο εικαστικό τοπίο;
Αν και αδιαμφισβήτητα τα πράγματα στην Ελλάδα αναφορικά με την τέχνη είναι εξαιρετικά δύσκολα, ωστόσο υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες, ήδη καταξιωμένοι αλλά και νεώτεροι, οι οποίοι συνεχίζουν απτόητοι το έργο τους. Και κρατούν την ελληνική τέχνη σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Εκτός από τη ζωγραφική, ασχολείστε συν τοις άλλοις, και με τη συγγραφή με περισσή δε επιτυχία καθώς τόσο το παιδικό βιβλίο σας «Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου», όσο και το θεατρικό σας έργο «Πέρασμα», όπως και άλλα έργα σας έχουν βραβευτεί. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτές τις διακρίσεις που χαριτώθηκαν εκτός από τα εικαστικά και τα συγγραφικά σας έργα;
Η αλήθεια είναι πως τα δυο τελευταία χρόνια αρκετά από τα κείμενά μου απέσπασαν πολύ σημαντικές διακρίσεις σε σπουδαίους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς: ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ: Α’ Βραβείο-Πανελλήνιος&Παγκύπριος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός(Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών) & Έπαινος-37ος Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός(ΠΕΛ). ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΑΪΖΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ: 2ο βραβείο-7ος Διεθνής Λογοτεχνικός Διαγωνισμός (UNESCO). ΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ: Έπαινος-7ος Διεθνής Λογοτεχνικός Διαγωνισμός (UNESCO). Η ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ: 3ο βραβείο-18ος λογοτεχνικός διαγωνισμός (ΕΤΕΠΚ). ΠΕΡΑΣΜΑ: Βραβείο θεατρικού έργου(Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών). Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΗΣ ΠΙΠΙΛΑΣ: Βραβείο-1ος πανελλήνιος διαγωνισμός παραμυθιού (ΑΝΙΜΑ εκδοτική). Νιώθω μεγάλη υπερηφάνεια και τιμή, φυσικά, αλλά και έντονο το αίσθημα ευθύνης για τα μελλοντικά μου βήματα.
Αλήθεια, τι γεύση σας άφησε η συγγραφική σας αυτή ανάγκη να δοκιμαστείτε και στη θεατρική γραφή;
Η συγγραφή θεατρικών έργων, παραμυθιών διηγημάτων, αλλά και η ευρύτερη ενασχόλησή μου με την τέχνη γενικότερα, μου δίνει πάντα πολύ μεγάλη χαρά, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Δεδομένου ότι έχετε συνεργαστεί και στη σκηνοθεσία παραστάσεων παιδικού θεάτρου, σύγχρονου και κλασικού ρεπερτορίου στο ΚΘΒΕ, υπάρχει περίπτωση να απολαύσουμε δραματοποιημένα τα συγγραφικά σας έργα, σε δική σας ενδεχομένως σκηνοθεσία;
Αν και τη σκηνοθεσία την αγαπώ ιδιαίτερα, δε θα ήθελα να σκηνοθετήσω δικό μου έργο. Θεωρώ πως η σύμπραξη πολλών καλλιτεχνών με διαφορετικές αποσκευές και οπτικές θα έδινε πολύ καλύτερο ή πιο ενδιαφέρον καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, απ’ ό,τι οι επιλογές ενός μόνο δημιουργού.
Κυρία Βασιλειάδη πέρα από πολυτάλαντος άνθρωπος, είστε και μητέρα. Ως μητέρα λοιπόν, αλλά πρωτίστως ως ακάματη θεραπαινίδα της τέχνης, τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνει ένας γονιός, για να αγαπήσει το παιδί του την τέχνη και δη εκφάνσεις της, όπως το θέατρο, η ζωγραφική, τα βιβλία;
Το πιο βασικό που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι από την πρώτη κιόλας μέρα να διαβάζει στο παιδί παραμύθια, ιστορίες, να του βάζει μουσική, να του μιλά. Επίσης, επειδή τα παιδιά μιμούνται, αν οι γονείς διαβάζουν και προτιμούν τη συντροφιά του βιβλίου απ’ την τηλεόραση, αν πηγαίνουν μαζί με το παιδί θέατρο, τότε κι αυτό θα αγαπήσει την τέχνη και την ομορφιά και θα τις αναζητά μεγαλώνοντας, καθώς αυτά τα βιώματα θα έχει.
Από την πείρα σας, αλλά και με τη μακροχρόνια και πετυχημένη πορείας σας στον κλάδο της τέχνης, τι πιστεύετε ότι είναι πιο σημαντικό για έναν καλλιτέχνη σήμερα: το ταλέντο, η τύχη ή οι δημόσιες σχέσεις;
Στην πορεία μου στην τέχνη ποτέ δε συνάντησα αυτό που αποκαλούν πολλοί ταλέντο. Αυτό που έχω συναντήσει είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να εκφραστεί καλλιτεχνικά. Η τύχη και οι δημόσιες σχέσεις είναι εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία για μια επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία, αλλά σε δεύτερο χρόνο. Πρώτα από όλα αυτό που απαιτεί η τέχνη είναι αφοσίωση και πολλή δουλειά. Σκληρή δουλειά. Όλα τα υπόλοιπα έπονται.
Θα ήθελα, κλείνοντας, να μας πείτε: υπάρχουν πρωτογενή οφέλη για τον καλλιτέχνη; Κυρία Βασιλειάδη, γιατί ασχολείστε εντέλει με την τέχνη, το έχετε απαντήσει;
Ασχολούμαι με την τέχνη επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Για την ψυχή μου. Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.
Συνέντευξη: Eυθύμιος Ιωαννίδης
Ευχαριστώ πολύ τη Δελίνα Βασιλειάδη για την πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία μας και της εύχομαι καλή συνέχεια στη σπουδαία καλλιτεχνική της πορεία.
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο “Πέρασμα” θα βρείτε εδώ
1 Trackback / Pingback