Η ανερχόμενη σκηνοθέτις Ναταλία Λαμπροπούλου μίλησε στο stellasview.gr και στον Ευθύμιο Ιωαννίδη για την ταινία «Scopophilia» που βραβεύτηκε στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την οποία σκηνοθέτησε μαζί με την Ηλέκτρα Αγγελετοπούλου.
Απόφοιτος της σχολής κινηματογράφου του ΑΠΘ, η Θεσσαλονικιά Ναταλία Λαμπροπούλου είναι μια ανήσυχα καλλιτεχνική ύπαρξη, η οποία δε σταματά να γεννά ιδέες και να τις υλοποιεί. Ύστερα από τις διακρίσεις της σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου για τις μικρού μήκους ταινίες της, “Το μπαλόνι”, “e-social” & “White Collar” σε σενάριο του Σωτήρη Πετρίδη, η Ναταλία συσκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της με τον τίτλο “Scopophilia“, η οποία μάλιστα απέσπασε το βραβείο Νεότητας στο φετινό φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Αφορμώμενοι από τη διάκριση της ταινίας είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία με τη συνδημιουργό της ταινίας και σας την παραθέτουμε.
Ναταλία, η computer screen ταινία που σκηνοθέτησες μαζί με την Ηλέκτρα Αγγελετοπούλου απέσπασε το βραβείο Νεότητας στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Τι δικαιώνει κατά τη γνώμη σου μία ταινία: οι διακρίσεις της, οι καλές κριτικές ή η εισπρακτική επιτυχία της;
Σίγουρα όλα όσα αναφέρεις είναι πολύ σημαντικά και καλοδεχούμενα! Κατά τη γνώμη μου, ωστόσο, η δικαίωση έρχεται πρωτίστως μέσα από το κοινό και από το πόσο αυτό αγκαλιάζει την εκάστοτε ταινία.
Αλήθεια, τι σημαίνει η λέξη «Scopophilia» και ποια ήταν η αφορμή για την ιστορία που διηγείται η ταινία; Ποιο είναι επίσης το μήνυμα που θέλεις να περάσεις στο κοινό μέσα από αυτήν;
Scopophilia είναι όρος της κινηματογραφικής ψυχαναλυτικής θεωρίας και είναι η ιδιαίτερη ευχαρίστηση που αντλεί κανείς από το να κοιτάζει. Ο κινηματογράφος αποτελεί ένα σκοποφιλικό μέσο καθώς ο θεατής κοιτάζει μεν, αλλά το βλέμμα δεν του ανταποδίδεται. Το ίντερνετ είναι ακόμη ένα δημοφιλές σκοποφιλικό μέσο. Να σημειώσω επίσης ότι η ιδέα όπως και το σενάριο είναι του Σωτήρη Πετρίδη. Τα social media και η ανάπτυξη της τεχνολογίας συνιστούν καίρια θέματα που μας απασχολούν οπότε κάπως έτσι προέκυψε η θεματική, καθώς και η ιστορία αυτής της ταινίας. Οι οθόνες και τα παράθυρα (του ίντερνετ) πρωταγωνιστούν άλλωστε στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, όπως ακριβώς και της καθημερινότητάς μας. Θέλαμε με αυτόν τον τρόπο λοιπόν να σχολιάσουμε από τη μία την υπερβολική έκθεση στα social media, και τον μη συμβατικό τρόπο επικοινωνίας από την άλλη, που πλέον πραγματοποιείται κυρίως online.
Το να κάνεις κινηματογράφο στην Ελλάδα του σήμερα, υποθέτω πως είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση. Πώς είναι, ωστόσο, πιο συγκεκριμένα η κινηματογραφική πράξη στη Θεσσαλονίκη;
Είναι πραγματικά μία δύσκολη υπόθεση. Στη Θεσσαλονίκη είναι βέβαια ακόμα δυσκολότερη , υπάρχουν, ωστόσο, νέοι και νέες δημιουργοί με όρεξη, ικανότητες και γνώσεις οι οποίοι/ες συνεργάζονται και γυρίζουν ταινίες. Αυτό είναι αναμφίβολα κάτι σημαντικό και θετικό. Επίσης, η πόλη ακριβώς και λόγω του φεστιβάλ κινηματογράφου, αγαπάει το σινεμά, αλλά και τους νέους δημιουργούς.
Πρόκειται να υπογραμμίσουμε για την πρώτη σου μεγάλου μήκους ταινία, η οποία πραγματοποιήθηκε μάλιστα με την αφιλοκερδή εργασία όλων των ηθοποιών και συντελεστών. Πόσο διαφορετική εμπειρία ήταν και πώς ήταν η συνεργασία μαζί τους;
Δε θα έλεγα ότι η εμπειρία ήταν πολύ διαφορετική, καθώς είχα ήδη σκηνοθετήσει 3 ταινίες μικρού μήκους. Βέβαια κάθε ταινία είναι μία διαφορετική εμπειρία έτσι κι αλλιώς. Φυσικά τα πάντα πολλαπλασιάστηκαν στη μεγάλου μήκους. Για παράδειγμα, απαιτήθηκαν περισσότερες μέρες γυρισμάτων, περισσότερη δουλειά στο post, στο pre production, αλλά σαν μορφή εμπειρίας νομίζω ότι ήταν η ίδια. Η συνεργασία που αναπτύξαμε τόσο με τους συντελεστές όσο και με τους ηθοποιούς ήταν θα έλεγα πάρα πολύ καλή! Νιώθω πολύ τυχερή καθώς σε όλες τις ταινίες που έχω σκηνοθετήσει, είχα πραγματικά πολύ καλές συνεργασίες. Ήταν πολύ μεγάλη η χαρά όταν οι συντελεστές και οι ηθοποιοί είδαν το τελικό αποτέλεσμα και έμειναν πολύ ικανοποιημένοι!
Θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς σκηνοθετικά με το θέατρο και την τηλεόραση ή σε ελκύει περισσότερο ο κόσμος του κινηματογράφου;
Σίγουρα ο κόσμος του κινηματογράφου με ελκύει πολύ περισσότερο, αλλά δε θα απέρριπτα το θέατρο και την τηλεόραση αν ήταν κάποιο project που να με εμπνέει! Στο θέατρο έχω δουλέψει, άλλωστε και ως παραγωγός.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου σκηνοθέτες και ποιες ταινίες αισθάνεσαι ακόμη και τώρα πως έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην πορεία σου ως κινηματογραφόφιλη, αλλά και ως σκηνοθέτιδα;
Αγαπώ πολύ τον Στάνλευ Κιούμπρικ αλλά φυσικά εκτιμώ πολλούς σκηνοθέτες και πιστεύω ότι από όλους και όλες έχουμε να μάθουμε κάτι ! Δεν μπορώ να μιλήσω για συγκεκριμένες ταινίες αλλά νομίζω ότι καταλυτικό ρόλο έπαιξε το ότι έβλεπα πολλές και κυρίως καλές ταινίες από μικρή ηλικία.
Ως θεατής καθώς βγαίνεις από μια κινηματογραφική αίθουσα, ποια στοιχεία πρέπει να έχεις δει στην ταινία που παρακολούθησες ώστε να φύγεις πραγματικά ικανοποιημένη;
Νομίζω ότι το κυριότερο είναι να έχει να μου πει κάτι η ιστορία. Να με αγγίξει, να με συγκινήσει, να με προβληματίσει. Φυσικά η ταινία να είναι όμορφα δουλεμένη χωρίς φλυαρίες και να παίζουν καλά οι ηθοποιοί.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, ο κινηματογράφος που ονειρεύεσαι να κάνεις προορίζεται περισσότερο για ρεαλιστές ή για ονειροπόλους;
Ο κινηματογράφος ακόμα και όταν είναι ρεαλιστικός πιστεύω ότι προορίζεται για τους ονειροπόλους!
Συνέντευξη: Eυθύμιος Ιωαννίδης
Θέλω να ευχαριστήσω και από εδώ τη Ναταλία για την απλότητα, την ευγένεια και το ήθος που τη διακρίνει. Ναταλία σου εύχομαι από καρδιάς καλή καλλιτεχνική πορεία με πολλές διακρίσεις!
1 Trackback / Pingback