Λεωνίδας Γιαννακόπουλος: «Η υποκριτική και το θέατρο είναι μία πολύ σπουδαία και δύσκολη τέχνη που με συγκινεί βαθιά»

Ο εικαστικός Λεωνίδας Γιαννακόπουλος μίλησε στο stellasview.gr και στην Αγγελική Κερπιτσοπούλου. Ο Λεωνίδας Γιαννακόπουλος ζωγράφος, χαράκτης, δημιουργός της street art, γεννήθηκε στα Χανιά το 1983. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, πόλη στην οποία ζει και εργάζεται.

Tα έργα σου είναι λες και προσκαλούν τον θεατή να διεισδύσει σε ένα θαυμαστό καινούργιο κόσμο…Ποιος είναι ο κόσμος αυτός για σένα;

Από τον καιρό που ήμουν ακόμα στη σχολή έως και τώρα, πάντα προσπαθούσα και προσπαθώ μέσα από το έργο μου να δημιουργώ έναν φανταστικό και πολύ συχνά υπερεαλιστικό σύμπαν που πηγάζει από αναφορές μέσα από την τέχνη, και τον κινηματογράφο που με συγκινούν, το περιβάλλον όπου ζω και εικόνες της φαντασίας μου. Ένας διαρκώς εξελλισόμενος κόσμος, πολύ συχνά ουτοπικός, αλλά και ανοίκειος.

 

Βλέποντας τη δουλειά σου δε σταματάει να τριγυρίζει στο μυαλό μου η λέξη ταξίδι, ενώ μέσα μου αισθάνομαι συναισθήματα φυγής, κάθε είδους. Τι ρόλο παίζει για σένα και για τα έργα σου το ταξίδι ως έννοια;

Κομβικό θα έλεγα. Σε αρκετές από τις εικόνες που δημιουργώ διαπραγματεύομαι ή υπονοώ την έννοια του ταξιδιού ως κατάσταση μυαλού,έχοντας πάντα ως στόχο να παρασύρω τον θεατή σε δικούς του συνειρμούς και σκέψεις με αφορμή το εικαστικό σύμπαν που προτείνω.

Δημιουργείς από street art μέχρι έργα χαρακτικής. Ποιο είδος θεωρείς ότι σου δίνει τη δυνατότητα να εκφραστείς πιο ουσιαστικά; Πώς συνδυάζεις αλήθεια τη δημιουργία σε δυο τόσο διαφορετικά είδη;

Το ένα δεν αποκλείει το άλλο! Το μέσο που επιλέγει ουσιαστικά  ένας καλλιτέχνης για να εκφραστεί, είναι το αυτοκίνητο που διαλέγει κανείς να πάει μία βόλτα! Μπορείς για παράδειγμα να πας με φεράρι μπορείς φυσικά να πας και με Λάντα. Το κάθε ένα προσφέρει διαφορετικά πράγματα στο ταξίδι που θέλεις να κάνεις. Ξεκίνησα να κάνω graffiti στα εφηβικά μου χρόνια που με οδήγησε στο να σπουδάσω χαρακτική και ζωγραφική στην καλών τεχνών της Αθήνας. Διαρκώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η δουλεία μου απαιτεί να εξικοικειώνομαι με όλο και περισσότερα μέσα. Είναι κάτι που εξελίσσει και πλουτίζει το έργο μου.

 

Έχεις μαθητεύσει μα αναφέρουμε δίπλα στον εγνωσμένου κύρους εικαστικό Νίκο Αλεξίου. Τι πιστεύεις ότι πήρες από αυτήν τη μαθητεία, τι κατέκτησες;

Ο Νίκος Αλεξίου υπήρξε ομολογουμένως ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, τρομερός χαρακτήρας, και φίλος μου, ο οποίος έχει αφήσει πολύ σπουδαίο έργο πίσω του. Είχα την τύχη να δουλέψω ως βοηθός του σε αρκετά νεαρή ηλικία, αλλά και αργότερα ως φοιτητής στη σχολή. Ουσιαστικά κοντά του είδα από πρώτο χέρι τι σημαίνει να είσαι εικαστικός σε επαγγελματικό επίπεδο με τα καλά και τα άσχημα που υπάρχουν σε αυτόν το χώρο. Ο Νίκος με την προσωπικότητα,τον χαρακτήρα,το παράδειγμά του, και τον κόσμο που μου σύστησε, ήταν η αφορμή και το κίνητρο για να πάρω την απόφαση ότι θέλω να γίνω ζωγράφος.

Έχω διαβάσει πως το θέατρο είναι κάτι που σε κέρδισε σχεδόν αμέσως. Θεωρείς ότι αυτό επηρέασε και την εικαστική σου παραγωγή ή είναι κάτι πιο προσωπικό; 

Η υποκριτική και το θέατρο είναι μία πολύ σπουδαία και δύσκολη τέχνη που με συγκινεί βαθιά. Η τριβή μου με αυτό το αντικείμενο είναι κάτι που βρίσκω ότι με έχει επηρεάσει αρκετά στο εικαστικό μου έργο. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ζωγραφική και το θέατρο είναι δύο τέχνες που δε συνάδουν, και όντως έχουν πολλά διαφορετικά στοιχεία, αλλά ταυτόχρονα βρίσκω ότι έχουν πολλά κοινά, ως προς την εσωτερική τους λειτουργία, αλλά και ως προς την εκτέλεση του έργου στο εκάστοτε μέσο. Σίγουρα και στις δύο περιπτώσεις ο καλλιτέχνης καλείται να αφηγηθεί μία ιστορία.

Τα έργα σου έχουν στην πλειοψηφία τους μια κινηματογραφικότητα. Είναι σαν να αφηγούνται μικρές ιστορίες από φαντασιακούς κόσμους. Είναι μια συνειδητή επιλογή η βγαίνει στη πορεία κάθε έργου;

Ο κινηματογράφος είναι ένα μέσο που με έχει επηρεάσει πολύ και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη καθώς από μικρό παιδί καταλάμβανε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας μου. Θεωρώ ότι αν δεν είναι η σημαντικότερη τέχνη, σίγουρα είναι μέσα στις πιο σημαντικές καθώς μπορεί να συνδυάσει όλα τα καλλιτεχνικά μέσα… Συνειδητά η τέχνη και η αισθητική του κινηματογράφου αποτελεί πολύ μεγάλη πηγή έμπνευσης στο καλλιτεχνικό μου έργο συνολικά.

Στη δουλειά σου μπορεί κάλλιστα κάποιος να παρατηρήσει ένα γοητευτικό και το δίχως άλλο ιδιαίτερο συνδυασμό ρεαλιστικών και μη, στοιχείων; Πώς κατορθώνεις άραγε και δίνεις τόπο, και μάλιστα πολύ ενδιαφέρον, σε αυτόν τον συνδυασμό;

Επιδιώκω αρκετά συχνά στη δουλειά μου να αυτοσχεδιάζω με κάποιο πλάνο μέσα σε συγκεκριμένα όρια. Αυτός ο τρόπος έχει μία λογική που την διδάχτηκα από τη χαρακτική που μέσα από την οργάνωση, τη “σκηνοθεσία” και την “κουζίνα” που απαιτεί ως μέσο,σου δίνει άπειρες δυνατότητες αυτοσχεδιάζοντας, να ανακαλύψεις τη δική σου γραφή και τεχνική που σε εκφράζει. Με αυτήν τη λογική σχεδιάζω και συνθέτω ένα έργο συνδυάζοντας αρκετές φορές φαινομενικά ετερόκλητα στοιχεία μεταξύ τους.

Πώς νιώθεις αναφορικά με τη σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα. Θεωρείς ότι παράγουμε – εκθέτουμε – παρατηρούμε;

Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί καλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες που ενώ εξακολουθούν να γίνονται αρκετές εκθέσεις δεν προβάλλεται σωστά ή και καθόλου η δουλειά τους με συνέπεια να χάνεται το έργο τους. Λίγο ότι σε αρκετές περιπτώσεις η παράγωγή των εκθέσεων είναι δυσλειτουργική ως προς τους καλλιτέχνες, λίγο ότι η αγορά της τέχνης δεν κινείται και σε τρελούς ρυθμούς, συν ότι η βοήθεια από το κράτος ως προς τους καλλιτέχνες είναι μηδαμινή, κάνουν πολύ δύσκολή την παραγωγή εικαστικού έργου για έναν νέο καλλιτέχνη.

Κλείνοντας τη συνέντευξη, τι έχεις αποκομίσει ή καλύτερα θα έλεγα τι σε έχει διδάξει η ενασχόληση σου με την τέχνη;

Να παρατηρώ καλύτερα τον κόσμο γύρω μου.

Συνέντευξη: Αγγελική Κερπιτσοπούλου

Ευχαριστώ τον Λεωνίδα Γιαννακόπουλο για την προθυμία του, στο να υλοποιηθεί αυτή μας η συνομιλία και του εύχομαι καλή συνέχεια στην εικαστική του πορεία.

O Λεωνίδας Γιαννακόπουλος συμμετέχει σε δυο εκθέσεις:

– Skoufa Gallery at Art Athina 2019 / booth F1 & F2
Η γκαλερί Σκουφά (Aθήνα/Μύκονος) με χαρά σας προσκαλεί στην 24η Διεθνή Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης – Art Athina, που θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά στο Ζάππειο Μέγαρο από τις 14-16 Σεπτεμβρίου.

https://www.facebook.com/events/406355943343382/?event_time_id=406355953343381

– THE MANUAL OF THE PERFECT TRAVELER – Snehta
H έκθεση The Manual of the Perfect Traveler διερευνά την έννοια του ταξιδιού. Με σημείο αναφοράς τη φράση του Καζαντζάκη «Γι’ αυτό κάθε άρτιος ταξιδευτής δημιουργάει πάντα τη χώρα που ταξιδεύει», έξι καλλιτέχνες διηγούνται το δικό τους ταξίδι.

THE MANUAL OF THE PERFECT TRAVELER

MY ART DEKA HAIR & MORE
NASIA HOUVARDA ARTWORK
Περί Αγγελική Κερπιτσοπούλου 21 Άρθρα
Ονομάζομαι Αγγελική Κερπιτσοπούλου γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Είμαι Θεωρητικός της τέχνης και των Νέων Μέσων και Ψηφιακής Κουλτούρας. Κύρια ενδιαφέροντα των ερευνητικών μου εργασιών είναι η αναζήτηση του είναι του κάθε πράγματος ή έννοιας, καθώς και η κοινωνική αλλαγή τόσο μέσα από την τέχνη όσο και από τα νέα μέσα. Στον ελεύθερο μου χρόνο τρέχω τις σελίδες Art Beyond Critique, ενώ παράλληλα είμαι συντάκτρια της πολιτιστικής ιστοσελίδας www.stellasview.gr.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.