Ήμασταν εκεί για εσάς. Το stellasview.gr και ο συντάκτης Στέφανος Τσάκατος, βρέθηκαν το Σάββατο 11 Μαΐου 2019 στην έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης. Κάνοντας μια απολαυστική “πολιτιστική” βόλτα, ανάμεσα σε πολύ σπουδαίους ανθρώπους, εκδότες, συγγραφείς αλλά και βιβλιόφιλους, συναντήσαμε και τη συγγραφέα – εκπαιδευτικό Ελευθερία Χαλόφτη.
Η Ελευθερία Χαλόφτη έκανε πρόσφατα την πρώτη της συγγραφική απόπειρα, ένα υπέροχο βιβλίο που τιτλοφορείται “ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” με κύριο θέμα την οικογένεια και τον καθοριστικό ρόλο που παίζει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των μελών της. Ένα βιβλίο που όπως μας είπε η ίδια, αποτελεί γροθιά στον κλασσικό και απαρχαιωμένο τρόπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών, ο οποίος, ορμώμενοι από χιλιάδες παραδείγματα, συμπεραίνουμε ότι δεν έχει πάντα τα καλύτερα αποτελέσματα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η Ελευθερία Φωτεινάκου τα είχε όλα: σπίτι, οικογένεια και… υπερπροστασία. Είχε και αγάπη, με την προϋπόθεση να κάνει πάντα αυτό που θέλουν οι γονείς της. Η αυταρχική μητέρα και ο αδιάφορος, αγχώδης πατέρας την οδηγούν στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Ασφυκτιώντας μέσα στο νοσηρό περιβάλλον της οικογένειάς της, αποφασίζει να ξεφύγει. Προσπαθεί να ενηλικιωθεί, να χαράξει καινούριους δρόμους και να σπάσει τα συναισθηματικά δεσμά της.
Η Ελευθερία Φωτεινάκου κυνηγάει με πάθος την ελευθερία. Θα καταφέρει να την πιάσει;
«Όπου να ’ναι θα γεννηθείς σε μια σκοτεινή γωνιά του μυαλού μου. Πατέρας σου θα είναι ο φόβος και μάνα σου η ενοχή. Με το που θα ’ρθεις, η ζωή μου θα γίνει αβίωτη κι ένα μονάχα συναίσθημα θα κυριαρχήσει μέσα μου: η απελπισία. Ήδη ακούω τη φωνή σου –φωνή διαβόλου από την καιόμενη κόλαση– μυρίζω τη φοβερή σου ανάσα –μπόχα από τα εκατομμύρια ανθρώπων που ’χεις καταπιεί ανά τους αιώνες– βλέπω το περίγραμμά σου – σκιά θηρίου που ετοιμάζεται να συντρίψει όποιον βρει στο πέρασμά του. Δε με ξεγελάς. Όπου να ’ναι έρχεσαι, και τότε… αλίμονό μου».
Το ιδιαίτερο και πρωτότυπο αυτό οπισθόφυλλο, σίγουρα μας δημιούργησε την επιθυμία να συζητήσουμε με την ίδια την συγγραφέα , για να μας αναλύσει εκείνη το περιεχόμενο του βιβλίου , αλλά και το δικό της σκεπτικό , τα δικά της βιώματα που πιθανό να σχετίζονται με την υπόθεση.
Κυρία Χαλόφτη, αρχικά δράττομαι της ευκαιρίας να σας καλωσορίσω στην πόλη μας. Το “ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” είναι η πρώτη σας συγγραφική απόπειρα. Ποιο ήταν το ερέθισμα σας για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Το ερέθισμα μου για το βιβλίο ήταν οι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκασμό να έχουν ένα αποκούμπι όταν τους πιάνουν οι ιδεοληψίες και οι πανικοί. Να ξέρουν διαβάζοντας το ότι υπάρχει και ένας άλλος άνθρωπος που υποφέρει από τη ψυχική νόσο αλλά την πάλεψε και βγήκε θριαμβευτικά από αυτήν με την έννοια ότι μπορεί πλέον να τη χειρίζεται και όχι να τον χειρίζεται. Επίσης ήθελα να γράψω ένα βιβλίο και για την υπερπροστασία που υπάρχει στην ελληνική οικογένεια και που έχει ως συνέπεια να ευνουχίζει και να ακρωτηριάζει ψυχικά τα παιδιά που με τη πρώτη δυσκολία παθαίνουν πανικούς. Η πρόθεση δεν είναι να επικριθούν οι γονείς μέσα από το βιβλίο, αλλά να ανοίξει ένας διάλογος για το πώς μπορούν να γίνουν καλύτεροι εκπαιδευτές. Γιατί αυτό σημαίνει γονιός.
Το βασικό σας επάγγελμα είναι εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. ‘Εχετε συναντήσει ποτέ σας περιπτώσεις παιδιών ταυτισμένες με αυτήν της ηρωίδας του βιβλίου;
Με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχω συναντήσει ένα παιδί, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι μικρές οι ηλικίες με τις οποίες συναναστρέφομαι οπότε και η διαταραχή δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί. Έχω συναντήσει όμως παιδιά που δεν αναπνέουν μέσα στην οικογένειά τους, που δεν έρχονται σε επαφή ή δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους που δεν τους δίνονται πρωτοβουλίες, που δεν τους δίνονται ευκαιρίες επιτυχίας προκειμένου να πιστέψουν στον εαυτό τους, όπως ακριβώς έζησε και η ηρωίδα μου ως παιδί.
Ξεκινώντας να διαβάζουμε το βιβλίο, για την Ελευθερία Φωτεινάκου, θα συναντήσουμε σε κάποια σημεία την Ελευθερία Χαλόφτη;
Σε πολλά. Θα τη βρείτε στους ψυχαναγκασμούς, στις φοβίες, στις κρίσεις πανικού στην έλλειψη αυτοπεποίθησης, στις ενοχές, αλλά και στην αγάπη της για τη ζωή και στο πείσμα της να ζήσει μακριά από το θηρίο της διαταραχής αλλά και τη συναισθηματική εμπλοκή που έχει πάθει λόγω της «εξάρτησης» από τους γονείς της.
Γράφοντας κανείς ένα βιβλίο έχει ως σκοπό την προσφορά στην κοινωνία, την εξιστόρηση κάποιου γεγονότος, κάποιες φορές το κέρδος ή και διάφορους άλλους λόγους. Ποιος ήταν ο δικός σας σκοπός;
Να βοηθηθούν τα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και να αλλάξει ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά στην Ελλάδα. Και φυσικά να προβληματιστούν οι γονείς.
Ως εκπαιδευτικός, αλλά και κατά την προσωπική σας κρίση, ποια πιστεύετε ότι είναι τα λάθη των γονέων σε ό,τι αφορά τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών;
Οι γονείς πρέπει να πάψουν να θεωρούν τα παιδιά ιδιοκτησία τους. Να σταματήσουν να τους μιλάνε κουνώντας μονίμως το δάχτυλο. Να κάνουν ησυχία και να αρχίσουν ν’ ακούνε τα παιδιά τους. Δε μαθαίνουν στα παιδιά τους να έρχονται σε επαφή με τον εαυτό τους και τα συναισθήματα τους άρα δεν τα εκπαιδεύουν στην αυτογνωσία και τελικά στην αυτοπραγμάτωση που θα έπρεπε να είναι ο στόχος κάθε εκπαιδευτή όπως είναι ο γονέας. Και πώς να γίνει αυτό όταν και οι ίδιοι δεν έχουν δουλέψει ποτέ με τον εαυτό τους αλλά συνεχίζουν να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά όπως τους μεγάλωσαν και οι δικοί τους γονείς. Από τη μία αυτό είναι λογικό γιατί δεν ξέρουν να δώσουν κάτι άλλο στα παιδιά τους, όμως από την άλλη δεν μπορεί να μην αναρωτιέται ένας γονιός αν αυτά που διδάσκει στο παιδί του μέσα από τη στάση του είναι σωστά. Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει οι γονείς να γίνουν πιο ταπεινοί, να κάνουν συχνά ενδοσκόπηση και να μην έχουν την έπαρση ότι τα ξέρουν όλα. Και φυσικά πρώτοι αυτοί πρέπει να δουν το πληγωμένο παιδί που κρύβουν μέσα τους και να το θεραπεύσουν. Είναι δύσκολο, το καταλαβαίνω, αλλά γονιός θα πει να κάνεις την υπέρβαση, να γίνεις μέσα από το παιδί σου που είναι ο εκπαιδευόμενος σου και εσύ ο ίδιος καλύτερος εκπαιδευτής. Καλό είναι να αντιμετωπίζονται τα παιδιά στην οικογένεια σαν ισότιμοι ομιλητές και να μην εκβιάζονται συναισθηματικά με την καραμέλα του καλού παιδιού, που αν δεν κάνει αυτό που του λένε δε θα τα αγαπούν. Βασικό επίσης είναι οι γονείς να δημιουργούν στα παιδιά συνθήκες επιτυχίας, ώστε αυτά να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Πιστεύω ότι οι γονείς φέρονται μερικές φορές σαν να μισούν τους εαυτούς τους και προσπαθούν να φτιάξουν ένα παιδί όπως ονειρεύτηκαν οι ίδιοι τον εαυτό τους, για να μπορέσουν επιτέλους να τον αποδεχτούν. Αυτό είναι το λάθος πως δεν αντιλαμβάνονται ότι το παιδί τους είναι κάτι άλλο, μια αυτόφωτη προσωπικότητα. Ας μην του παίρνουν λοιπόν, τη λάμψη με την οποία γεννιέται.
Θα ήθελα να κλείσουμε την υπέροχη αυτή κουβέντα με ένα ελπιδοφόρο μήνυμα από εσάς.
Το μήνυμα ήταν είναι και θα είναι πάντα ένα: αγώνας. Να μη σταματάς να αγωνίζεσαι με το κεφάλι ψηλά και με πυξίδα τα θέλω σου. Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορεί να αντιμετωπιστεί αρκεί να ζητήσεις βοήθεια και οι «κακοί» γονείς μπορεί να αντιμετωπιστούν αρκεί να τους αποδεχτείς, να τους συγχωρήσεις και να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου αφήνοντας τους πίσω σου. Κόψε τον ομφάλιο λώρο και τότε η ελευθερία θα φανερωθεί μπροστά σου.
Σας ευχαριστώ θερμά
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Ελευθερία Χαλόφτη γεννήθηκε το 1983 στα Μέγαρα Αττικής. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων και εργάζεται ως δασκάλα σε Δημοτικό σχολείο.
Συμμετείχε στην Ε΄ σύνοδο της Βουλής των Εφήβων, ενώ έχει διακριθεί σε διαγωνισμό διηγήματος το 2013. Παρακολούθησε σεμινάρια θεατρικού μονολόγου, σκηνοθεσίας και σεναρίου στο Μικρό Πολυτεχνείο. Το 2014 ίδρυσε στα Μέγαρα ομάδα διαχείρισης άγχους, μέσω της μετουσίωσης του σε τέχνη.
Το Βιβλίο “ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “πνοή”
Συνέντευξη: Στέφανος Τσάκατος
Κάντε το πρώτο σχόλιο